Η ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ `ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ" DPMA Nr. 10 2010 105 501 PATENT "ANTIKYTHERA MECHANISM" TO SELL DPMA Nr. 10 2010 105 501 PRICE 265.000,-- € + 19% Tax (MWSt) |
Πληροφορίες στους αναγνώστες
Η πρώτη έκκληση του συγγραφέα εδώ στους «Στουντιόζους» της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας,
κράτησε για μήνες την πρωτη θεση στη λίστα με τα κλικ των επισκεπτών ( = με τον μεγαλύτερο
αριθμό επισκεπτών ανά άρθρο) του ιστότόπου μου και αυτό παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία
και την ενεργειακή κρίση.
Αυτό θεωρείται σαν ενδιαφέρον του επιστημονικού κοινού για το έργο του συγγραφέα,
αν και σε πρόσφατη αξιολόγηση της αξιοπιστίας του σε διαδικτυακή πύλη με μόνο 90%
αναφέρεται.
Λοιπόν, παρά τη 2η κλήση με τεχνική βοήθεια στους «Στουντιόζους» ώστε η λύση της
1ης (κλησης) να γίνει ευκολότερη, κανείς δεν έχει αναφέρει κάποια λύση μέχρι τώρα.
Ο συγγραφέας δίνει στους "Ερευνητάς" μια "περαιτέρω βοήθεια" .
> Μερικά λυμένα προβλήματα που περιέχονται στα βιβλία της «Αριθμητικής» του Διόφαντου,
σχετίζονται με "Απλά ή Σύνθετα Πλανητικά Γραναζωτά Διαφορικα"
Ερώτηση: «Ποιά προβλήματα μπορουν να χρησιμοποιηθούν σε Απλά ή Σύνθετα Πλανητικά
Γραναζωτά Διαφορικά;
ΣΗΜ.: Ο Διόφαντος (έζησε μεταξύ 180 -80 πριν την σημερινη Χρονολογηση) ειχε διδαξει
στο «Μουσείο» (= Πολυτεχνείο) στην Αλεξάνδρεια/Αίγυπτο και εκπέδευσαι τους τότε
Ελληνας Μηχανικούς σε κατασκευές, με τα 13 βιβλία του «Αριθμητική».
Μόνο 6 από αυτά σώζονται.
Δυστυχώς το έργο του μέχρι στιγμής έχει μελετηθεί και σχολιαστεί μόνο από μαθηματικούς
ή φιλολόγους.
Η πρακτική πλευρά του «μαθηματικού Διόφαντου» χάνεται στα σχόλια.
Γραμμικες εξισωσεις με δύο αγνώστους ή Διοφαντινες εξισώσεις με δύο αγνωστους
Σε αυτό το κείμενο η ερώτηση απευθύνεται σε όλους (Έλληνες και αλλοδαπούς)
να μου εξηγήσουν, γιατί οι αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί μελετούσαν τόσο έντονα
για να εύρουν μια μέθοδο για τον υπολογισμό του Μέγιστου Κοινού Διαιρέτη (MΚΔ).
Φυσικά, υπήρχε ήδη η πρακτική αναγκαιότητα και όχι μόνο το θεωρητικό ζήτημα.
Αλλά την σχέση με την πρακτικήν πλευράν δεν μας την απεκάλυψαν οι αρχαίοι
πρόγονοί μας
Ποιά ήταν η πρακτική αναγκαιότητα για τη θεωρητική λύση του προβλήματος;?
Πολλοί σύγχρονοι Έλληνες μαθηματικοί (ακόμη και καθηγητές πανεπιστημίου),
επαναλαμβάνουν ό,τι έχουν γράψει ξένοι συγγραφείς και υπερηφανεύονται
για την αυθεντικότητα των δημοσιεύσεών των. Φεύ!!
Εξετάζοντας την βιβλιογραφία εκατοντάδων ξένων συγγραφέων σε θέματα
"Αρχαιολογικές ανασκαφές", διαπιστώνω επανειλημμένα, την εγκάρδια δαπάνη σε
Χρόνο και Χρήματα για τον εντοπισμό παλαιών και καταστρεμμένων (θαμμένων)
Αρχιτεκτονικών έργων, αλλά πουθενά δεν μπορώ να εύρω μια εικόνα ή μια εξήγηση
Από πού προέρχεται και τι εκφράζει μία Διοφαντινή εξίσωση με δύο άγνωστους ;
Ποια ήταν η πρακτική ανάγκη επίλυσης των γραμμικών εξισώσεων με δύο Αγνώστους?
Συγκεκριμένα:
Ζητείται να λυθεί η ακόλουθη Διαφαντινή εξίσωση με δύο αγνώστους x , y και να ερμηνευθεί τι εκφράζει
45 x + 51 y = 600
Λύση
έστω ότι ευρέθησαν οι αριθμητικές τιμές του x και y με τις οποίες απαληθεύεται η ως άνω εξίσωση και είναι:
x = 2 και y = 10
αντικαθιστώντας τις τιμές επαληθεύεται η εξίσωση, η οποία γράφεται ως εξής
45 *2 + 51 * 10 = 600
Μετά την απλοποίηση (διαιρώντας δια 3 αμφότερα τα μέλη) λαμβάνομε
15 * 2 + 17 *10 = 200
Η ως άνω εξισωση γραφεται : 2/17 + 10/15 = 40/51
Τι όμως εκφράζει το αποτέλεσμα: 40/51 ?
Οποιος πιστεύει ότι έχει εύρει τη σωστή απάντηση στις παραπάνω δύο ερωτήσεις
παρακαλώ να μου γράψει με συντομία την λύσην του.
Στο αδημοσίευτο βιβλίο μου με τίτλο "Ο κρυμμένος μαθηματικός και τεχνολογικός
θησαυρός των αρχαίων Ελλήνων στον μηχανισμό των Αντικυθήρων" αποκαλύπτεται η λύση.
Αυτό που θα προταθεί (από Έλληνες ή ξένους), σχετικά με την πρακτική αναγκαιότητα των
αρχαίων Ελλήνων, και εξηγήσουν δηλ. από που προέρχονται και τι εκφράζουν οι Διοφαντινές
εξισώσεις με δύο αγνωστους, θα δημοσιευθεί στο παραπάνω βιβλίο με το όνομα του αποστολέα.
Περιμένω λοιπόν με ενδιαφέρον.
Δρ. Θεόδωρος Άνδρ. Σαρτώρος
ΣΥΓΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ Περιεχομένου Ευρεσιτεχνίας "Μηχανισμός των Αντικυθήρων"
Δρ. Μηχ/γος Μηχ/κός Θεόδωρος Ανδρ. Σαρτώρος
Ο Γραναζωτός Υπολογιστής των Αντικυθήρων είναι μία Συσκευή Τεχνολογίας αιχμής της εποχής ακμής του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού (περίπου 120 - 140 π.σ.χ. = πριν την σημερινήν χρονολόγησην) και φέρει την σφραγίδα του Μηχανικού ΑΡΧΙΜΗΔΗ, του Αστρονόμου ΙΠΠΑΡΧΟΥ και του Μαθηματικού ΔΙΟΦΑΝΤΟΥ.
Η ακρίβεια Παραγωγής και Συναρμολόγησης όλων των εξαρτημάτων είναι του σημερινού δέκατου χιλιοστού (περίπου 52 γρανάζια διαστάσεων απο 14 έως 126 χιλιοστά).
Η ακρίβεια Παραγωγής και Συναρμολόγησης απαιτεί Εργαλειομηχανές ακριβείας (Τόρνους και Φρέζες) ως επίσης καί όργανα μέτρησης και διαίρεσης του κύκλου σε οποιονδήποτε αριθμόν όπως π.χ. 223 οδόντες σε δίσκο διαμέτρου 126 χιλιοστών του σημερινού μέτρου.
Οι αριθμοί οδόντων των γραναζιών του Μηχανισμού Αντικυθήρων όπως 223, 127 (και άλλοι) είναι Πρωτοι Αριθμοί (διαιρούμενοι μόνο από την μονάδα και τον εαυτόν τους)και δεν μπορούν να σχεδιασθούν με χάρακα και διαβήτη ούτε να κοπούν με ένα κοπίδι και ένα σφυρί. Εδώ έγκειται ενα χονδροειδές σφάλμα ξένων και ελλήνων ερευνητών.
Οι Αρχαίοι Ελληνες είχαν λοιπόν τους λεγόμενους σήμερα „Διαιρέτες Γενικής Χρήσης“
Ο Υπολογιστής ελάμβανε την κίνησην από ένα Υδραυλικό Ωρολόγιο ακριβείας,με ένδειξη Ωρών Ισημερίας (όπως τα σημερινά Ωρολόγια, Ωρες Ισημερίας περιγράφει ο ΟΜΗΡΟΣ και χρησιμοποίησε ο ΠΥΘΕΑΣ ο Μασσαλιώτης τον 4ον αιώνα π.σ.χ.) και διέθετε επίσης έναν Ημεροδείκτην.
Υλοποιεί τις ευρεσιτεχνίες του αρχαίου Ελληνα Αστρονόμου Ιππαρχου (όπως την Στερεογραφικήν Προβολήν του Ουράνιου Θόλου και του κύκλου της Εκλειπτικής του Ηλίου στο επίπεδο του Ουράνιου Ισημερινού) ως επίσης και τις από αυτόν μετρηθείσες τιμές διάρκειας του Τροπικού έτους δηλ. ένα κεντρικός τροχός υλοποιεί 1 στροφή σε 365,246667 Ημέρες, και της διάρκειας της καθημερινής αριστερόφορης περιστροφής της Σφαίρας των Απλανών Αστρων σε 23 Ωρες, 56 πρώτα λεπτά και 3,46 δεύτερα λεπτά δηλ. προσομοίαζε την Αστρονομικήν Ωραν, την Αστρονομικήν Ημέραν και το Αστρονομικό έτος των 366,246667 Ημερών.
Και όλες τις τιμές με ακρίβεια 8 ψηφίων μετά το κόμμα, αν και οι αρχαίοι Ελληνες δεν είχαν δεκαδικούς αριθμούς αλλάμόνο κλάσματα (365 + ½ -1/33 = 365,246667)
Η συσκευή έδειχνε με μετατοπιζόμενη καρφίδα με ομοίωμα Ηλίου την καθημερινήν θέση του Ηλίου στον Ζωδιακόν Κύκλον και ήτο σχεδιασμένη σύμφωνα με το Γεωκεντρικό Πλανητικό Σύστημα.
Περιλαμβάνει ένα Σύνθετο γραναζωτό Πλανητικό Διαφορικό, σχεδιασμένο απότον Αρχιμήδη (περίπου 230 π.σ.χ.), και είναι μέχρι σήμερα μοναδικό στον κόσμον.
Η μοναδικότης του γραναζωτού Μηχανισμού των Αντικυθήρων έγκειται στο γεγονός ότι ήτο σε θέση να εκτελέσει αλγεβρικές πράξεις Πρόσθεσης, Αφαίρεσης, και Διαίρεσης, δηλ. ήτο ένας Υπολογιστής, και μπορούσε να υπολογίσει και να δείξει τους 12,36842105 Συνοδικούς μήνες που περιλαμβάνονται σ’ ένα τροπικό έτος.
Ολοι οι μέχρι τούδε μελετητές του Μηχανισμού δεν αναγνώρισαν το Σύνθετο Γραναζωτό Πλανητικό Διαφορικό ούτε τις αλγεβρικές ικανότητές του και παρουσιάζουν εσφαλμενα ομοιώματα.
Η συσκευή μπορούσε επίσης να υπολογίζει και να δείχνει τους 13,36842105 Αστρικούς Μήνες του Τροπικού έτους.
Μπορούσε δηλ. με έναν περιστρεφόμενον δίσκο όπισθεν ενός παραθύρου να προσομοιάζει τις 4 Φάσεις της Σελήνης και τις 13 Πανσελήνους στο τροπικό έτος στην εμπρόσθιαν όψην του κυτίου.
Προσομοίωση φάσεων Σελήνης ευρίσκομε σε Ωρολόγια της εποχής της Αναγέννησης στην Δυτική Ευρώπη.
Περιελάμβανε δύο Ημερολόγια: Αιγυπτιακό και Ελληνικό.
Το μέν ένα στην εμπρόσθιαν όψην με μίαν περιστρεφόμενην κυκλικήν στεφάνην, η οποία εκτελούσε μία περιστροφή σε 365,246667 Ημέρες στο έτος, διαιρεμένη σε 365 μικρά τόξα που αντιστοιχούσαν σ’ ένα Αιγυπτιακό Ημερολόγιο με τις 365 Ημέρες σε 12 μήνες (με τα ονόματα των 12 Αιγυπτιακών μηνών) όπου κάθε μήνας είχε 30 ημέρες και συμπληρώνετο το Ηλιακό έτος με 5 Επαγώμενες Ημέρες και έδειχνε με μία εγκοπή/γραμμή στην σταθερήν πλάκα την ημέρα και μήνα στην οποίαν ζούσαν.
Το Ελληνικό Ημερολόγιο ήτο στην οπίσθιαν όψην του κυτίου του Μηχ/σμού καλούμενο του Μέτωνος (Αθηναίου Αστρονόμου 432 π.σ.χ.) ή της 19-ετηρίδος, ήτο μεν ακριβέστερο αλλά και πολυπλοκώτερο του Αιγυπτιακού.
Περιελάμβανε εναν κύκλον 19 ετών με 6940 Ημέρες κατανεμημένες σε 235 Συνοδικούς Μήνες, σε 5 ομόκεντρες έλικες δηλ. ο Δείκτης του Ελληνικού Ημερολογίου ακολουθούσε τις ελικοειδής αυλακώσεις στην επιφάνεια της πλάκας) και εκτελούσε 5 στροφές σε 19 έτη.
Εδω η διαφορετική διάρκεια του κάθε μήνα εδείχνετο με μία εγγραφή (κατω από καθε τόξο) ποία ημερα ήτο ΕΞΑΙΡΕΣΙΜΗ.
Τα σε θραύσματα διαβασθέντα ονόματα των μηνών του Ελληνικού Ημερολογίου ανταποκρίνονται στο Κορινθιακό Ημερολόγιο (η Συρακούσα στη Σικελία, πατρίδα του Αρχιμήδη, ήτο κορινθιακή αποικία)
Υπήρχε επίσης και ένδειξη του Ημερολογίου του Καλίππου των 4 * 19 = 76 ετών καιετσι ο Μηχανισμός επετύγχανε μεγαλύτερη ακρίβεια στην προσομοίωση των 76 ετών.
Στο κάτω μέρος της οπίσθιας όψης του Μηχ/σμού Αντικ/ρων υπήρχαν 4 ομόκεντρες έλικες διαιρεμένες σε 223 ίσα τόξα και περίπου σε κάθε 5ο ή 6ο τόξο υπήρχαν εγγραφές και εξηγούσαν πότε πρόκειται να γίνει έκλειψη Ηλίου (Εγγραφή Η) ή Σελήνης (Εγγραφή Σ) δηλ. υλοποιούσε τον λεγόμενον Χαλδαϊκόν κύκλον ή Κύκλος του Σάρος.
Εδω ο Δείκτης του κύκλου Σάρος εκτελούσε 4 στροφές σε 18 έτη.
Εσωτερικά των ελικοειδών αυλακώσεων του κύκλου Σάρος υπήρχε και ενας μικρόςδείκτης ο οποίος εδειχνε την διάρκεια του Συνοδικού Μηνα.
Στην επρόσθια όψη και δίπλα στο Ωρολόγιο υπήρχε παραθυράκι δια την ένδειξην
της Ημέρας της 7-ήμερης εβδομάδος (στο παραθυράκι εμφανίζετο η εικόνα ενός Θεού/Πλανήτη) .
Στο κάτω μέρος της εμπρόσθιας όψης δηλ στο "Παράπηγμα" αναγιγνώσκοντο Πληροφορίες δια τις εποχές και ώρες οπου ανατέλλουν και δύουν διάφοροι αστερισμοίκαι πλανήτες (δηλ. πληροφορίες δια τους ναυτιλόμενους, δια καιρούς και ανέμους).
Τις λύσεις των δύσκολων Μαθηματικών προβλημάτων όλων των γραναζωτών κινηματικών αλυσίδων και του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού μπορούσαν οι αρχαίοι Ελληνες Μηχανικοί (δηλ. οι επονομαζόμενοι ΣΦΑΙΡΟΠΟΙΟΙ) να τις εύρουν στα 13 Βιβλία Αριθμητικής του Διοφάντου.
Πιθανώς περιελάμβανε στην εμπρόσθια όψην και ένα Αναφορικό Ωρολόγιο, το οποίο έδειχνε την διαρκεια της ημερας διαιρεμενη σε 24 ώρες και διαρκεια της ώρας ανάλογα με την εποχήν (το χειμώνα η διαρκεια Ωρών ητο μικρότερη και το Θέρος ητο μεγαλύτερη).
- Ονομασία. Μηχανισμός των Αντικυθήρων
- 2.Σκοπός της Ευρεσιτεχνίας.
- 3.Εισαγωγή, Γνωστά δεδομένα
- 4.Περιγραφή των δύο όψεων του Μηχανισμού των Αντικυθήρων σύμφωνα με την Ευρεσιτεχνία
- 4.2.2Περιγραφή του κάτω ημίσεως της οπίσθιας όψης
- Περιγραφή των εσωτερικών γραναζωτών κινηματικών αλυσίδων στον Μηχανισμόν των Αντικυθήρων (Fig. 2)
- 6.Περιγραφή των γραναζωτών κινηματικών αλυσίδων δια τους δείκτας στο άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης.
- 7.Η προβολή του Ηλίου στους Αστερισμούς και οι 365 μικρές τρυπούλες στην σταθερή
- 1.UH1-UH2-UH3-UH4-UH5-UH6-UH7-UH8-B1
- 2.B1-AK-B1a-JR/ÄK
- 3.B2-L1-L2-M1-M2-O1-O2-N1
- B2-L1-L2-M3-M4-A1-A2
- B2-C1-C2-D1-D2-B5-U1-V1-V2
- B2-C1-C2-D1-D2-B5-E2i-
- 7.B4-E1-
- Το 3άτρακτο-5τροχο-απλό-Πλανητικό-Διαφορικό αποτελείται από τους ήδη ονομασθέντας δύο τροχούς ήλιους E2iiκαι Ε5, από τους δύο πλανήτες Κ1 και Κ2, από τον ενδιάμεσο τροχό (idler)J, και από τον φορέα πλανητών Φ.
- 9.E4-Q1-Q2-R1-R2-B6-BH-ΗG
- 10.E3-F1-F2-G1-G2-H1-H2-I1-ZI
- 11.E3-F1-F2-G1-G2-H1-H2-I1-Ι2-H3-H4-ZG
με Πλανητάριο, Ημερολόγιο και Ωρολόγιο με υδραυλική ή ηλεκτρική κίνηση
Η κατασκευή μίας λειτουργικής συσκευής δια την πιστήν προσομοίωσην όλων των ενδείξεων του Μηχανισμού των Αντικυθήρων (Περιστροφή του ουράνιου Θόλου, Αστρονομική Ωρα, Συνοδικός και Αστρονομικός Μήνας, Φάσεις της Σελήνης, Εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης, Κύκλος του Σάρος,
Ημερολόγιο του Μήτωνος κύκλου 19 ετών με 235 συνοδικούς μήνες, αρχαίο Αιγυπτιακό ημερολόγιο των 365 ημερών, Θέση του Ηλίου στον Ζωδιακόν κύκλον).
Τα θραύσματα από κάποιον γραναζωτόν Μηχανισμόν, τα οποία ανεσύρθησαν το 1902 από ένα ναυάγιο πλησίον της νήσου Αντικύθηρα, στο Αιγαίο Πέλαγος νότια της Πελοπονήσου, και από βάθος περίπου 42 μέτρων, από τότε γνωστά σαν Μηχανισμός των Αντικυθήρων, απεδείχθησαν πολύ περίπλοκα και έγιναν έως σήμερα αντικείμενο εκτεταμένων ερευνών και δημοσιεύσεων απο πολλούς ερασιτέχνες και επιστήμονες. Σβορώνος, Στάης, Ρεδιάδης, Θεοφανίδης, Rehm, Price, Καράκαλος Bromley, Wright, TatjanaVanVark, και μία ομάδα επιστημόνωναπό τα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσαλονίκης, Cardiff (GB), (Freeth, Jones, Steele,Βιτζάκης, Σειραδάκης,Ζαφειροπούλου, Μάγγου,Μουσάς, Αθανασίου, Edmundsκ.ά.) υπό την εποπτία του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών (συντετμημένα ΑΜΑ) με την βοήθειαν κομπιούτερ/
Τομογράφων της διεθνούς φήμης επιχειρήσεων ΗΡ (Malzbenderu.a.) και X-Raytec (Handland κ.α.) και με ειδικές τεχονολογικές συσκευές για τρισδιάστατη φωτογράφηση ασχολούνται απο το 2006 με τα αινιγματικά υπολείμματα και παρουσίασαν φωτογραφίες απο 2160 ελληνικά γράμματα διαβασθέντα στο Παράπηγμα (δηλ. στις οδηγίες χρήσεως) και στις οποίες αναγνωρίζονται τεμάχια θραυσμένων αλλά οδοντομένων γραναζιών με τριγωνικούς οδόντας.
Αναγώσθησαν επίσης στα θραύσματα ολόκληρες λέξεις από αστρονομικούς και γεωγραφικούς όρους όπως π.χ. ΕΓΛΕΙΠΤΙΚΗΣ, ΝΕΜΕΑ, ΙΣΘΜΙΑ, ΟΛΥΜΠΙΑ, ΕΛΙΚΙ, ΑΡΗΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΓΝΩΜΩΝ, ΑΕΤΟΣ, ΛΥΡΑ, ΥΑΔΕΣ, ΠΛΕΙΑΔΕΣ,ΤΑΥΡΟΣ, ΔΙΔΥΜΟΙ, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ
Ο Θεοφανίδης (1934) αναγνώρισε σαν πρώτος πέντε (5) αυλακώσεις στο επάνω ήμισυ της οπίσθιας όψης του Μηχανισμού, όπου κονδύλια εστήριζαν δύο δείκτες, και τέσσερες (4) αυλακώσεις στο κάτω ήμισυ της οπίσθιας πλευράς των Θραυσμάτων.
Στην εμπρόσθιαν όψην ο Θεοφανίδης διάβασε τα ονόματα μερικών Μηνών Αιγυπτιακού Ημερολογίου, τα οποία αργότερα (1974) επιβεβαίωσε και ο Price. Στη συνέχεια διαβάσθησαν και τα ονόματα (με ελληνικά γράμματα) από δύο Αστερισμούς σε μία κυκλική στεφάνη
¼ του κύκλου και αναγνωρίσθησαν ακτινικές γραμμούλες (χαράξεις) γωνιομέτρου.
Ο Price εξήγησε τους ολκούς σαν διαχωριστικές αυλακώσεις μεταξύ 5 περιστρεφομένων ομόκεντρων κυκλικών στεφάνων στο επάνω ήμιση της οπίσθιας όψης και σαν διαχωριστικούς ολκούς μεταξύ 4 περιστρεφομένων ομόκεντρων κυκλικών στεφάνων στο κάτω ήμισυ της
οπίσθιας όψης, άποψη η οποία απεδείχθη αργότερα (2006) σαν λανθασμένη.
Ο Priceπαρουσίασε το 1974 ένα πρώτο μοντέλο του Μηχανισμού των Αντικυθήρων (κατασκευασμένο με την βοήθειαν του Ωρολογοποιού John Gleave) βασιζόμενος στις δικές του διαπιστώσεις (σχετικά με τις αυλακώσεις στην οπίσθιαν όψην κτλ) και στους αριθμούς οδόντων, τους οποίους είχε προσδιορίσει με βάσει τις ραδιογραφίες ο Ελλην Ατομικός Φυσικός Χαράλαμπος Καράκαλος, τους οποίους όμως αυθαίρετα απέκρουσε.
Το παρουσιασθέν μοντέλο έδειχνε έναν Μηχανισμόν με ένα γραναζωτό Πλανητικό Διαφορικό.
Ατυχώς οι υπό του Πράϊς εισαχθέντες αριθμοί οδόντων προκάλεσαν σύγχυση και περιέπλεξαν την εύρεσην λύσης. Στο μοντέλο διαπιστώθησαν περισότερα αστρονομικά και κατασκευαστικά
προβλήματα απ’ όσα έλυσε και αυτό εκκέντρισε/ώθησε τους ερευνητάς σε εντατικές έρευνες.
Ακολούθησαν τα Μοντέλα του Bromley (1986-91), M. Wright (2002-08), TatjanavanVark (2007), Edmunds (2008).
Αυτά όμως δεν διόρθωσαν κανένα από τα σφάλματα του Μοντέλου του Price, άλλαξαν κάποιους από τους αριθμούς οδόντων μερικών γραναζιών και την κατασκευαστική δομή του Πλανητικού
Διαφορικού και κατ’ αυτόν τον τρόπον απομακρύνθησαν περισσότερο από τις λειτουργίες του Μηχανισμού και ως εκ τούτου δεν λαμβάνονται υπ’ όψην στην παρούσαν εργασία. Επιπλέον δε
πλείονες κατασκευαστές Μοντέλων παρέλαβαν από τον Πράϊς και έδειχναν έναν Χειρομοχλόν δια την κίνησην του Μηχανισμού, ή μετατόπισαν την είσοδο κίνησης στον φορέα πλανητών του Πλανητικού Διαφορικού, πράγμα το οποίο οδήγησε σε εσφαλμένα αποτελέσματα.
Ο σκοπός και Λειτουργία του Χειρομοχλού είναι ένας εντελώς διαφορετικός από τον ως άνω.
Το 2006 αναγνώρισε ο M. Wright ότι οι αυλακώσεις στην οπίσθιαν όψην ήσαν καμπύλες ελικοειδούς μορφής και όχι κύκλοι. Το 2008 επιβεβαίωσε η ομάδα ερευνητών του ΑΜΑ ότι οι αυλακώσεις τόσο στο άνω ήμισυ όσο και στο κάτω ήμιση της οπίσθιας όψης ήσαν ελικοειδής καμπύλες και επιπλέον ανέγνωσε τα ονόματα μερικών Μηνών από το Κορινθιακό Ημερολόγιο, είδηση η οποία προκάλεσε αίσθηση σχετικά με την καταγωγή και προέλευση του Μηχανισμού.
Η ομάδα ερευνητών του ΑΜΑ συμπλήρωσε και δημοσίευσε (2008) την μορφήν της οπίσθιας Όψης του Μηχανισμού με το Ημερολόγιο των 19 ετών του Ελληνα Αστρονόμου Μήτων ισχύον από το 432 πριν από την σημερινήν χρονολόγησην (π.σ.χ.) και ονόμασε το κάτω ήμιση της οπίσθιας όψης σαν οθόνη δια πρόβλεψη εκλείψεων. Δεν εξήγησε όμως τον εσωτερικόν μηχανισμόν και την λειτουργίαν του.
Παρ’ όλες τις επιτυχίες των ερευνητών στην αποκρυπτογράφησην επιτευχθείσα με κομπιούτερ Τομογράφους, δεν υπάρχει ακόμη ένα Μοντέλο ούτε σαν Σχέδιο, ούτε σαν λειτουργούσα συσκευή, ικανά να εξηγήσουν πλήρως τις λειτουργίες του μυστηριώδους μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Οι προαναφερθέντες κατασκευαστές Μοντέλων δεν προσδιορίζουν ακριβώς ούτε τον αριθμόν Γραναζιών ούτε τους αριθμούς οδόντων.
Υπάρχει μία λίστα των γραναζιών τα οποία έχουν προσδιορίσει έως σήμερα οι 4 σπουδαιότεροι
ερευνητές δηλ. Καράκαλος, Price, Wright, και ομάδαερευνητών του AMA, αριθμοί γραναζιών όμως οι οποίοι διαφέρουν μεταξύ τους και είναι αντιφατικοί, εξ αιτίας των διαφορετικών σχεδίων ροής κίνησης στις εσωτερικές κινηματικές αλυσίδες και στο Πλανητικό Διαφορικό.
Στον πίνακα τίθενται δια μερικά γρανάζια, Πιθανοί αριθμοί οδόντων, σ’ ένα φάσμα εύρους 2 έως 6 οδόντων με σκοπό να επιτευχθούν επιθυμητά αποτελέσματα, και αυτό συμβαίνει συχνα σε διαφορετικές εσωτερικές κινηματικές αλυσίδες.
Πού ευρίσκεται η είσοδος κίνησης κάθε εσωτερικής κινηματικής αλυσίδας και και ποίον σκοπόν εκπληρεί κάθε γρανάζι έμεινε εως σήμερα αδιευκρίνηστο. Κάθε κατασκευαστής Μοντέλου προσπάθησε με εμπειρικούς και τυχαίους αριθμούς οδόντων να επιτύχει ένα αποδεκτό (και σαν Αστρονομικό φαινόμενο εξηγούμενο) αποτέλεσμα.
Στην σαν Ευρεσιτεχνία περιγραφόμενη συσκευή προσδιορίζονται επακριβώς τόσο οι αριθμοί οδόντων των γραναζιών με τα επιτυγχανόμενα αποτελέσματα, όσο και οι ροές κίνησης των εσωτερικών κινηματικών αλυσίδων και οι λειτουργίες των.
Μεταξύ των ερευνητών επικρατεί διχογνωμία σχετικά το αν εντός του Μηχανισμού των Αντικυθήρων υπάρχει ένα Πλανητικό διαφορικό και ποία δομή θα μπορούσε να έχει, και με πόσα γρανάζια (4 ή 5) και με ποιούς αριθμούς οδόντων κάθε γρανάζι.
Υπάρχουν ερευνητές (Wright, Freeth, Edmunds), οι οποίοι στις δημοσιεύσεις των υποστηρίζουν και τις δύο εκδοχές (δηλ και με Πλανητικό Διαφορικό και δίχως Πλανητικό Διαφορικό).
Στο Μοντέλο και σχεδιασμούς (π.χ. του M. Wright) βλέπει κανείς δείκτες δια 7 Πλανήτες στην εμπρόσθια όψη της συσκευής που προυσίασε και σ’ ένα άλλο μοντέλο του M. Wright αργότερα υπάρχουν μόνο δύο δείκτες στην εμπρόσθιαν όψη δια μόνο δύο Πλανήτες (Ηλιο και Σελήνη).
Κανένα όμως από τα ως άνω Μοντέλα δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα των Θραυσμάτων του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Το σχέδιο της ερευνητικής ομάδας του ΑΜΑ (παρουσιασθέν στο επιστημονικό περιοδικό NATURE, 2006) προβλέπει ένα Πλανητικό Διαφορικό με 4 Γρανάζια στο εσωτερικό του Μηχανισμού, αλλά σύμφωνα με τις φόρμουλες ισχύουσες δια Πλανητικά Διαφορικά του εδω ευρεσιτέχνη, οδηγούν σε αδιέξοδο και σ’ ένα άχρηστο αποτέλεσμα και αφήνουν να διαφανεί μια (αδι)ανόητη κατασκευή, ήτις αποκλείεται να επιβαρύνει τους αρχικούς κατασκευαστάς
του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Αναντίρητη διαπίστωση όλων είναι ότι πρόκειται δια μία ελληνική συσκευή υψηλής Τεχνολογίας και ότι τα διασωθέντα θραύσματα είναι τεμάχια από έναν πολυπλοκώτερον Μηχανισμόν, όστις ηδύνατο να εκτελέσει μερικές αριθμητικές πράξεις, και δια τον λόγον αυτόν μερικοί ερευνητές τον ονόμασαν σαν τήν αρχαιότερην Υπολογιστικήν μηχανήν του Κόσμου. Μερικοί άλλοι ανομάζουν τον Μηχανισμόν σαν Ημερολογιακόν Υπολογιστήν του 80 π.σ.χ. Αλλοι πάλι (Θεοφανίδης, Κριτζάς) χρονολόγησαν την συσκευήν κατασκευής του 120-140 π.σ.χ.Δημοσιεύσεις σε Εφημερίδες και Περιοδικά (όπως (Αγγλικό) NATURE, (Γερμανικά) der SPIEGEL, GEO, P.M.) εστιάζουν τις δυσκολίες των επιστημόνων να αποκρυπτογραφήσουν τα μυστικά του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Το κυτίον της ευρεσιτεχνιακής συσκευής έχει διαστάσεις
167*306*125 χιλ. (Πλάτος/Υψος/Βάθος)
4.1 Περιγραφή της εμπρόσθιας όψης (Εικόνα/Σχέδιο 1)
Ενας παρατηρητής όστις κοιτάζει από εμπρός το κυτίο της συσκευής βλέπει στην εμπρόσθιαν όψην τα κάτωθι
Στην επάνω δεξιά γωνία υπάρχει ένα Ωρολόγιο (το οποίο στον γνήσιον μηχανισμόν των Αντι- κυθήρων λειτουργούσε με υδραυλική ενέργεια, δηλ. ήτο ένα υδραυλικό Ωρολόγιο), με εγγραφέςτων 24 Ωρών Ισημερίας (δηλ ακριβώς όπως οι Ωρες στα σημερινά Ωρολόγια) και με έναν Ημερήσιον Δείκτην.
Ωρες Ισημερίας αναφέρει ο Ομηρος και σε Ωρες Ισημερίας περιγράφει ο Πυθέας (το 330 π.σ.χ)την διάρκειαν ημέρας της στον 66ον παράλληλον Βόρειο Γεωγραφικό Πλάτος κειμένης μυστη- ριώδους νήσου Θούλης.
Ο Ημερήσιος Δείκτης εκτελεί δηλ. μίαν περιστροφήν ακριβώς σε 24 Ωρες Ισημερίας.
Οι Βαβυλώνιοι είχαν διαιρέσει τον Κυκλον σε 360 μοίρες και τον συνολικόν χρόνον του Ημερονυκτίου σε 24 Ωρες και τους προσδιορισμούς αυτούς παρέλαβαν οι Ελληνας Αστρονόμοι και εφαρμόσθησαν από τους Μηχανικούς στον Μηχανισμόν των Αντικυθήρων.
Τα Υδραυλικά Ωρολόγια του Κτησιβίου (σύγχρονος του Αρχιμήδη) ήσαν όλα εξωπλισμέναμε γραναζια και 200 χρόνια αργότερα περιγράφησαν με μεγάλο θαυμασμόν από τον Ρωμαίον Βιτρούβιον.
Λογικόν ότι και ο μηχανισμός των Αντικυθήρων διέθετε ένα υδραυλικό Ωρολόγιο.
Το υδραυλικό Ωρολόγιο δεν είναι αντικείμενο της παρούσης Ευρεσιτεχνίας.
Εδώ ο Μηχανισμός λειτουργεί με ηλεκτρική ενέργεια μίας Μπαταρίας.
Πλησίον του Ωρολογίου με τις Ωρες Ισημερίας, στο μέσον του άνω ημίσεως της εμπροσθίας όψης υπάρχει ένα μικρό παραθυράκι, οπου εμφανίζεται καθημερινά μία άλλη απεικόνιση ενός Θεού ή ενός Πλανήτη (Κρόνος, Ηλιος, Σελήνη, Αρης, Ερμης, Δίας, Αφροδίτη)οι οποίοι τότε ίσχυαν σαν ονομασίες των 7 ημερών της εβδομάδος. Η κυκλική στεφάνη ήτις περιστρέφετο όπισθεν του παραθύρου εκτελούσε δηλ. 1 περιστροφή σε μία εβδομάδα των 7 ημερών.
Ο Δίσκος της εβδομάδος ελάμβανε κίνηση από τον Ημεροδείκτη του υδραυλικού Ωρολογίου.
Στην άνω αριστερή γωνία της εμπρόσθιας όψης ευρίσκετο πιθανώς το Αναφορικό Ωρολόγιο με τον Γνώμωνα.(δεν περιγράφεται περαιτέρω διότι δεν αποτελεί αντικείμενο της ευρεσιτεχνίας).
Στο μέσον του Κυτίου της εμπρόσθιας όψης (Σημείο Β) υπάρχουν 4 ομόκυκλοι Δίσκοι/Στεφάνες, οι οποίες περιγράφονται στη συνέχεια αρχίζοντας από μέσα (Κέντρο) προς τα έξω.
Ο εσωτερικός Δίσκος με την ονομασία HGπεριστρέφεται γύρω από το Κέντρο (Β) και φέρει απεικονισμένον τον ουράνιον Θόλον του Βορείου Ημισφαιρίου με τ’ αστέρια του Ουρανού τα
οποία φαίνονται από έναν πρατηρητήν στο Βόρειο γεωγραφικό Πλάτος 36o (Λίνδος/Ρόδος),37o Συρακούσα, - 38o Αθήνα/Κόρινθος.
Από τα αστέρια του βόρειου ουράνιου Ημισφαιρίου αναγράφονται στο ΠΑΡΑΠΗΓΜΑ μερικά και δη (Αρκτούρος, Αετός, Υάδες, Πλειάδες κτλ.)
Ο με αριστερήν φοράν περιστρεφόμενος δισκος HG του Ουράνιου Θόλου, έχει σαν κέντρο περιστροφής τον Πολικόν Αστέρα, και εκτελεί μία περιστροφή σε 23 Ωρες, 56 πρώτα Λεπτά
και 3,46 Δευτερόλεπτα και προσομοιώνει τις 366,24667 αστρονομικές ημέρες του Τροπικού έτους, δηλ. την περιστροφήν του Ουράνιου Θόλου με τους απλανείς Αστέρες σύμφωνα με
την Αστρονομίαν των Πυθαγορείων, την οποίαν είχε ασπασθεί και ο Ιππαρχος.
Ηδη από τον 6ον αιώνα π.σ.χ. οι Ελληνες Αστρονόμοι είχαν διαπιστώσει ότι ο ουράνιος Θόλος με τους απλανείς αστέρες γυρίζει πέριξ του Πολικού Αστέρα και αυτή η διαπίστωση ειναι
υλοποιημένη στον γνήσιον Μηχανισμόν των Αντικυθήρων.
Η λεπτομέρεια αυτή είναι πιστά πραγματοποιημένη και στην ευρεσιτεχνιακή συσκευή με βάση τα γνωστά διασωθέντα θραύσματα. Οτι ο εσωτερικός Δίσκος HG με την απεικόνιση
του Ουράνιου Θόλου εκτελεί μία περιστροφή σε λιγότερες από 24 Ωρες, αποτελεί ένα από τα αιτήματα ευρεσιτεχνιακής κατοχύρωσης και εξηγείται πιο κάτω.
Ακολουθεί στη συνέχεια μια ομόκεντρη κυκλική στεφάνη ZK, με χαραγμένα τα Ελληνικά ονόματα των 12 αστερισμών.
Λίγο χαμηλότερα δηλ. βυθισμένα σε σχέση με την επιφάνειαν και σε έναν κύκλον ενός σταθερού δίσκου FP, υπάρχουν 365 μικρές τρυπούλες, όπου τοποθετείται μία βελόνη φέρουσα το ομοίωμα του Ηλίου και η οποία μετατίθεται καθημερινά με το χέρι κατά μία τρυπούλα προς τα αριστερά.
Διατί η βελόνη με το ομοίωμα Ηλίου μετατίθεται καθημερινά αριστερόφορα στον κύκλο με 365 Τρυπούλες σχετίζεται με την διαφοράν διάρκειας του Αστρονομικού και Τροπικού έτους και ήτο ήδη από την εποχήν του Πυθαγόρα (595 έως 511 π.σ.χ.) των Ελλήνων αστρονόμων γνωστή.
Ο Πυθαγόρας είχε εξηγήσει ότι ο Ηλιος περιστρέφεται αριστερόφορα σε σχέση με τους απλανείς αστέρες και ο ΠΛΑΤΩΝ (420 π.σ.χ.) απαιτούσε απο τους Αστρονόμους όπως „ ΣΩΖΕΙΝ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ“, δηλ. σε όλα τα μοντέλα να υλοποιούνται όπως φαίνονται και να εξηγούνται τα αστρονομικά φαινόμενα.
Μετά την κυκλικήν αυλάκωση πλάτους ικανού δια να περνά η βελόνη με το ομοίωμα Ηλίου έως τις 365 Τρυπούλες, έπεται μία δεξιόφορα περιστρεφόμενη κυκλική στεφάνη με την ονομασίαν JR (ÄK), η οποία φέρει χαραγμένα με ελληνικα γράμματα, τα 12 ονόματα των Μηνών του Αιγυπτιακού Ημερολογίου, (το οποίο ίσχυε δια εκείνη την εποχήν, περίπου το 120 π.σ.χ.) και διακρίνονται 365 ακτινικές γραμμούλες, με τις οποίες έχει διαιρεθεί ο Κύκλος του Ημερολογίου σε ισάριθμα ίσα τόξα, τα οποία αντιστοιχούσαν στις 365 ημέρες του Αιγυπτιακού Ημερολογίου.
Το Αιγυπτιακό Ημερολόγιο είχε 360 Ημέρες και „5 επαγόμενες“ δηλ. συνολικά 365 ημέρες.
Σε μία γραμμούλα χαραγμένη στη σταθερή πλάκα FP στη (κάθετη) μεσημβρινή γραμμή ήτις διέρχεται από το Μέσον (Β) των ομόκεντρων δίσκων και στεφάνων, μπορούσε ο χρήστης του Μηχανισμού να αναγνώσει την ημέρα και μήνα στην οποίαν ζούσε.
Το Αιγυπτιακό Ημερολόγιοήτο πολύ απλούστερο του αρχαίου Ελληνικού (επινοειθέν απο τον Αθηναίον Αστρονόμον Μήτων, 480 έως 410 π.σ.χ.) με τον κύκλον των 19 ετών και τις 6940 συνολικές ημέρες, κατανεμημένες σε 235 Συνοδικούς μήνες.
Αυτή η κυκλική στεφάνη JR (ÄK), εκτελεί 1 περιστροφή σε 365,24667 Ημέρες (Απόκλιση μικρότερη από 0,56΄΄στο έτος) σύμφωνα με τα γνωστά δεδομένα του Αστρονόμου Ιππαρχου (έζησε περίπου το 195 έως 125 π.σ.χ). (Ας σημειωθεί ότι ο αριθμός 365,24667 είναι στρογγυλοποιημένος)
Αυτή η κυκλική στεφάνη JR (ÄK), προσομοιώνει την δεξιόφορη κυκλική κίνηση του „πλανήτη Ηλίου“ σύμφωνα με το Γεωκεντρικό Σύστημα και λαμβάνει την κίνησην από το Ωρολόγιο με τις Ωρες Ισημερίας, όπως εξηγείται κατωτέρω στην αντίστοιχη κινηματικήν αλυσσίδα.
Σημειώνεται ότι ο περιοδικός χρόνος περιστροφής του Ηλίου πέριξ της Γής σε 365,24667 ημέρες γνωστός από την παράδοση δια το χαμένο Ωρολόγιο του Ιππαρχου, δύναται να υλοποιηθεί με τουλάχιστον 8 γρανάζια αρχίζοντας από τον Ημεροδείκτη του Ωρολογίου με τις Ωρες Ισημερίας
Βασική προϋπόθεση δια την ακρίβεια όλων των επομένων κινήσεων/Περιστροφών είναι όπως ο μεγάλος τροχός B1 δια την προσομοίωση της κίνησης του ουρανίου σώματος (Ηλίου) εκτελεί 1 περιστροφή σε ακριβώς 365,246667 ημέρες στο τροπικό έτος.
Από το Ωρολόγιο με τις Ωρες Ισημερίας και των επομένων 7 γραναζιών δεν διεσώθη τίποτα.
Μόνο ο τελευταίος οδοντοτός τροχός Β1 όστις ονομάζεται τροχός του Ηλίου, εχει διασωθείσαν θραύσμα ακέραιος και απεικονίζεται σχεδόν σε όλες τις Δημοσιεύσεις.
Ο Αριθμός οδόντων του μεγάλου Γραναζιού Β1 είναι μεταξύ των ερευνητών αμφιλεγόμενος.
Στην παρούσα ευρεσιτεχνία αποκαλύπτεται σαν σωστος ο αριθμός 223 οδόντας και αιτείται η ευρεσιτεχνιακή κατοχύρωση.
Οι αριθμοί οδόντων των άλλων 7 γραναζιών της κινηματικης αλυσσίδας από τον Ημεροδείκτη του Ωρολογίου έως το μεγάλο γρανάζι Β1 δια την υλοποίησην της ακρίβειας της προσομοίωσης
της περιστροφής του Ηλίου σε 365,24667 ημέρες δεν αποκαλύπτονται εδώ.
Μετά την μεγάλην ομόκεντρον στεφάνη JR (ÄK), με το Αιγυπτιακό Ημερολόγιοστην εμπρόσθιαν όψην ακολουθεί μία σταθερή πλάκα FP,η οποία περικλείει τους 4 πρωϊγούμενους Δίσκους.
Λίγο κάτωθεν της μεγάλης ομόκεντρης στεφάνης με το Αιγυπτιακό Ημερολόγιο JR (ÄK), αλλά στην σταθερή πλάκα FP, ευρίσκεται ένα παραθυράκι και όπισθεν τούτου περιστρέφεται δεξιόφορα ένας κυκλικός δίσκος VK, όστις προσομοιώνει την περιστροφική κίνηση και τις 4 φάσεις της Σελήνης.
Αυτός ο δίσκος εκτελεί 13,36842105 περιστροφές στις 365,24667 ημέρες του έτους και προσομοιώνει τους 13,36842105 Αστρονομικούς Μήνες του έτους.
Τα οκτώ ψηφία μετά το κόμμα είναι σαν αριθμητικές τιμές ήδη γνωστές από τον 3ον αιώνα π.σ.χ. και προκύπτουν από ακριβείς υπολογισμούς αριθμών οδόντων των γραναζιών και οι οποίες
υλοποιήθησαν πιστά στην παρούσα ευρεσιτεχνία και οι οποίες πληρούν απόλυτα τις γνωστές (από Καράκαλον μετρηθείσες) αποστάσεις αξόνων.
Δεν υπάρχει καμμία αμφοβολία ότι οι Αρχαίοι Ελληνες βασίσθησαν στα 13 Βιβλία Αριθμητικής του αρχαίου Ελληνα Μαθηματικού Διόφαντου, δια να υπολογίσουν τους αριθμούς οδόντων του
Μηχανισμού. Η κινηματική αλυσσίδα δια την ακριβή προσομοίωση της περιστροφικής κίνησης της Σελήνης (δηλ. του Αστρικού Μήνα) με τους αριθμούς οδόντων, εξηγούνται πιο κάτω.
Το κατώτερο τέταρτο της επιφάνειας της εμπρόσθιας όψης χρησιμοποιείται σαν Παράπηγμα δηλ.αναγράφονται οι οδηγίες χρήσεως της συσκευής και εξηγήσεις δια τους ανατέλλοντας και δύοντας Αστερισμούς με ολόκληρες λέξεις χαραγμένες στη Μπρούτζινη πλάκα της εμπρόσθιας όψης.
Οι πληροφορίες αυτές χρησίμευαν στους Ελληνες ναυτιλομένους στη Μεσόγειο.
4.2 Περιγραφή της οπίσθιας όψης (Fig. 2)
4.2.1 Περιγραφή του άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης
Στο άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης είναι κομένες όπως ελέχθη οι πέντε ελικοειδείς αυλακώσειςστη σταθερή πλάκα. Με κέντρο το σημείο Ν των 5 ελικοειδών αυλακώσεων περιστρέφεται ένας δείκτης ο οποίος στηρίζεται και οδηγείται από ένα κόνδυλον όστις διατρέχει τις αυλακώσεις.
Ο δείκτης Ν δηλ ο ΖΝ εκτελεί ακριβώς 5 περιστροφές σε 19 έτη.
Στην άνω οπίσθια όψη του Μηχανισμού με τις 5 αυλακώσεις σχηματίζονται 5 ελικοειδείς Στεφάνες επάνω στις οπoιες είναι χαραγμένες 235 γραμμούλες διαιρέσεως κύκλου οι οποίες αντιστοιχούν στούς Μήνες του Κύκλου του Μήτωνος στο Ημερολόγιο των 19 ετών.
Η κινηματική αλυσίδα δια την κίνησην του δείκτη Ν με τον οδηγόν στις ελικοειδείς αυλακώσεις αρχίζει με ένα γρανάζι Β2 με 64 οδόντας μονταρισμένο επι της ατράκτου του μεγάλου τροχού Ηλίου Β1 με τα 223 δόντια, το οποίο όπως αναφέρθη εκτελεί 1 περιστροφή σε 365,24667 ημέρες και στο τέλος κινεί τον δείκτην Ν του Ημερολογίου του Μήτωνος.
Με το Ημερολόγιο του Μήτωνος των 19 ετών προσομοιώνοντο επί Γης με μεγαλύτερη ακρίβεια οι χρόνοι των Κύκλων περιστροφής Ηλίου και Σελήνης και οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων καιέτσι επιτυγχάνετο η έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων σχεδόν πάντα την ιδίαν ημέραν του έτους.
Το Ημερολόγιο του Μήτωνος εισήχθη Πανελλαδικά τον Ιούλιον του 432 π.σ.χ.
Ο αριθμός 19 αναγράφετο με χρυσό χρώμα και ονομάζετο „Χρυσός αριθμός“.
Μετά από 19 έτη τα ουράνια σώματα αναφοράς ευρίσκοντο σχεδόν στην ίδια ακριβώς θέση ενάρξεως του νέου κύκλου.
Κάθε μία ελικοειδή στεφάνη των 360ο είναι διαιρεμένη με μικρές γραμούλες σε 47 ίσα τόξα (γωνίες) και καθε τόξο (κυκλικός τομέας) στην σταθερή πλάκα φέρει χαραγμένο το (Κορινθιακό) όνομα ενός Μηνός του τότε ισχύοντος Ημερολογίου του Μήτωνος. Τα Κορινθιακά ονόματα Μηνών αποκρυπτογραφήθησαν μόλις πριν λίγους μήνες με την βοήθειαν Η/Υ-Τομογράφων.
Συνολικά διακρίνονται 235 Μήνες στις 5 ελικοειδείς στεφάνες στο άνω ήμισυ της οπίσθιας Όψης και ο αριθμός 235 αντιστοιχεί στους Συνοδικούς Μήνες των Ελλήνων Αστρονόμων. Δηλ. μόνο και αποκλειστικά στο άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης διαβάζονται οι 235 Συνοδικοί Μήνες.
Αλλά στο Ημερολόγιο του Κύκλου των 19 ετών, τόσο τα έτη όσο και οι μήνες δεν είχαν την ίδιαν χρονικήν διάρκειαν. Υπήρχαν έτη των 12 Μηνών και έτη με 13 Μήνες. Υπήρχαν Μήνες με 29 ημέρες (ονομαζόμενοι ισχνοί, αδύνατοι) και άλλοι μήνες είχαν 30 ημέρες (ονομαζόμενοι παχεις) Ιδε σύγραμμα του αρχαίου Ελληνα Αστρονόμου Γεμίνος „Εισαγωγή ει τα Φαινόμενα“.
Ολα αυτά είναι υλοποιημένα στον Μηχανισμόν των Αντικυθήρων.
Τον δείκτην τον οποίον ανακάλυψε ο Θεοφανίδης στην άνω οπίθια πλευρά με τον κόνδυλον οδηγόν εντός των ελικοειδών ραβδώσεων, επιβεβαιώθη και από την ομάδαν ερευνητών του ΑΜΑ.
Ητο επίσης αναγκαίον να εξηγήσουν με τον Μηχανισμόν των Αντικυθήρων ποίες ημέρες ήσαν „Εξαιρέσιμες“ δηλ. ποία ημέρα σε ποίον ισχνόν Μηνα έπρεπε να αφαιρεθεί, έτσι ώστε να προκύψει ο Μήνας με 29 ημέρες. Οι κατασκευαστές του Μηχανισμού Αντικυθήρων ανέγραψaν την εξαιρέ-σιμην ημέρα στο εσωτερικό μέρος κάθε κυκλικού τομέα και κάτωθεν του ονοματος μηνός.
Η αποκρυπτογράφηση της λέξης „ΕΞΑΙΡΕΣΙΜΟΙ“ επετεύχθη με τους Η/Υ-Τομογράφους και εδείχθη σε φωτογραφίες το 2006/2008 από την ομάδα ερευνητών του ΑΜΑ.
Δέον να σημειωθεί ότι την γραναζωτή κινηματικήν αλυσίδα δια την κίνηση του Δείκτη Ν του Ημερολογίου του Μήτωνος δεν την εντόπισαν ούτε αναγνώρισαν οι πρωϊγούμενοι ερευνητές, και παρέμεινε άγνωστoς ο διπλός σκοπός και διπλή λειτουργία της, ότι αυτή δηλ. χρησίμευε και δια την ένδειξη ενάρξεως των Ολυμπιακών αγώνων στην Ολυμπία, Νεμέα, Ισθμό (Κορίθου), Ναά.
Η ως άνω γραναζωτή κινηματική αλυσίδα διακλαδίζεται σε ένα σημείο και στη συνέχεια κινεί έναν δείκτη Ζο, εντος του μεγάλου κύκλου της πρώτης ελικοειδούς αυλακώσεως, στο άνω ήμιση της οπίσθιας όψης και ότι ο μικρός δείκτης Ζο εκτελούσε 1 περιστροφή σε 4 ακριβώς έτη, διότι κάθε 4 έτη ελάμβανον χώρα οι πανελλήνιοι αθλητικοί αγώνες στην Ολυμπία.
Υπάρχει επίσης και μία άλλη ένδειξη ενός άλλου περιστρεφομένου δείκτη σε έναν μικρόν κυκλον χαραγμένον επίσης στο άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης.
Σε αυτόν τον Κύκλον αναγνώσκονται οι 4 περίοδοι του Ημερολογίου του Αστρονόμου Καλίππου
Το Ημερολογίου του Καλίππου περιελάμβανε 4 Κύκλους του Ημερολογίου του Μήτωνος μείον μίαν ημέραν δηλ ήτο διάρκειας 4 * 19 =76 ετών. Ο αριθμός 76 είναι αναγραμμένος στο Παράπηγμα.
Ετσι με την διόρθωση το Ημερολόγιο του Καλίππου επετύγχανε ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια στην προσομοίωση των ουρανίων φαινομένων.
Το κάτω ήμισυ της οπίθιας όψης με τις 4 ελικοειδείς αυλακώσεις (που χώριζαν 4 αντίστοιχες ελικοειδείς στεφάνες) χρησίμευε σαν οθόνη προβλέψεως των εκλείψεων Ηλίου και Σελήνης σύμφωνα με τον Χαλαδαϊκόν κύκλον γνωστός σαν Κύκλος Σάρος.
Οι Χαλδαίοι (σημερινό Ιράκ) είχαν αρχίσει ήδη από το 750 π.σ.χ. δηλ για περίπου 250 χρόνια από ένα Αστεροσκοπείο στη Νινίβη να παρατηρούν και καταγράφουν επιμελώς τις εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης και είχαν διαπιστώσει ότι αυτές επαναλαμβάνονται σχεδόν την ίδιαν ημέραν μετά από κάθε 18 έτη. Την διαπίστωσην αυτήν παρέλαβαν οι Ελληνες Αστρονόμοι.
Ο κύκλος του Σαρος περιελάμβανε δηλ. 223 συνοδικούς μήνες.
Οι 4 ελικοειδείς στεφάνες στο κάτω ήμισυ της οπίσθιας όψης ήσαν δηλ. διαιρεμένες γωνιακά με 223 ακτινικές γραμμούλες, οι οποίες εχώριζαν 223 τομείς που αντιστοιχούσαν στους 223 συνοδικούς μήνες του κύκλου Σάρος.
Μερικές ενδείξεις στο Παράπηγμα και οι διαπιστωθείσες 4 ελικοειδείς αυλακώσεις κάνουν δυνατή την (ανα)κατασκευήν.
Ητο γνωστόν στους αρχαίους Ελληνας Αστρονόμους και ιδιαίτερα στην εποχήν του Ιππαρχου ότι οι εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης επαναλαμβάνονται ζευγαρωτά κάθε 6 μήνες (εκλείψεις Ηλίου περίπου 2,3 φορές το έτος, εκλείψεις Σελήνης περίπου 1,5 φορές το έτος και δή, οι εκλείψεις Ηλίου τις ημέρες έναρξης νέου Φεγγαριού, και εκλείψεις Σελήνης τις ημέρες με Πανσέληνο). Χάραξαν λοιπόν στο κάτω ήμιση της οπίσθιας όψης (κυκλικοί τομείς στην Οθόνη προβλέψεων) τις προϋπολογισθείσες εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης.
Στις φωτογραφίες με Η/Υ Τομογράφους αναγνωρίζονται οι ως άνω λεπτομέρειες.
Σημειώνεται ότι εντος της σταθερής κυκλικής πλάκας του κάτω ημίσεως της οπίσθιας όψης υπάρχουν δύο δείκτες στα σημεία (κέντρα) Ι και G, των οποίων οι αριθμοί περιστροφών υπολογίσθησαν λανθασμένα απο τους πρωϊγούμενους μελετητάς.
Σημειώνεται επίσης ότι η γραναζωτή κινηματική αλυσίδα ήτις οδηγεί στους δείκτες Ι και G στο κάτω ήμισυ της οπίσθιας όψης ξεκινά από το μικρότερο γρανάζι Ε3 του Φορέα Πλανητών του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού απ’ όπου δηλ λαμβάνει την αρχική περιστροφική κίνηση.
Ο μικρός δείκτης με κέντρο περιστροφής το σημείο Ι χρησιμεύει δια την μέτρηση των 18 ετών του κλύκλου του Σάρος δηλ. εκτελεί μόνο μία περιστροφή στο έτος και δείχνει κατ΄αυτόν τον τρόπον την χρονικήν διάρκειαν των 12,36842105 Συνοδικών Μηνών του έτους, αλλά ο δείκτης με κέντρο περιστροφής G εκτελεί 4 στροφές σε κάθε 18 έτη.
Οι κατασκευαστές του Μηχανισμού έδοσαν ιδιαίτερη προσοχή στον προσδιορισμό της φοράς περιστροφής των δεικτών και στις αποστάσεις αξόνων, δηλ. όλες οι κινήσεις των εσωτερικών γραναζωτών κινηματικών αλυσίδων τελειώνουν με δεξιόστροφη κίνηση (δια έναν παρατηρητή ιστάμενο στην οπίσθια όψη του Μηχανισμού).
5.1 Γραναζωτή κινηματική αλυσίδα δια την προσομοίωση της κυκλικής περιφοράς του Ηλίου σε 365,24667 ημέρες και δια το αρχαίο Αιγυπτιακό Ημερολόγιο των 365 ημερών/έτος
Η πρώτη γραναζωτή κινηματική αλυσίδα αρχίζει ώς ελέχθη με ένα γραναζάκι επί της ατράκτου του Ημεροδείκτη του Ωρολογίου με τις Ωρες Ισημερίας και στη συνέχεια με ζεύγη κομπλαρισμένων Γραναζιών μεταδίδει την κίνηση στον μεγάλο κεντρικό οδοντοτό τροχό Β1 με τους 223 οδόντας.
Είναι απολύτως αναγκαίο όπως ο κεντρικός τροχός Β1 να έχει 223 οδόντας και με την προλεχθείσα γραναζωτή κινηματική αλυσίδα να εκτελεί την περίοδο της κυκλικής περιφοράς σε 365,24667
ημέρες.
Αυτό επιτυγχάνεται στην ευρεσιτεχνιακή συσκευή με μόνο 4 ζεύγη οδοντομένων τροχών(δηλ. 8 γρανάζια συμπεριλαμβανομένου και του Β1)
Ο κεντρικός τροχός Β1 με τους 223 οδόντας είναι το βασικώτερο τεμάχιο δια την προσομοίωση της κίνησης του Ηλίου δηλ. του τροπικού έτους με τις 365,246667 ημέρες. (Ο όρος έτος χρησομοποιείται εδώ πάντα σαν Τροπικό έτος).
Πρόκειται δια αστρονομικές τιμές (1 στροφή σε 365,24667 ημέρες)
oι οποίες μόνο με τους ως άνω αριθμούς οδόντων επιτυγχάνονται και στην ευρεσιτεχνιακή συσκευή είναι εφαρμοσμένες.
Υπεράνω του τροχού Β1 ευρίσκεται ένας δίδυμος τροχός Β1α με τον ίδιον αριθμόν οδόντων (223) kαι το ίδιο μόντουλο. Αμφότεροι οι τροχοί Β1 και Β1α με τους 223 οδόντας τοποθετειμένοι παράλληλα ο ένας προς τον άλλον γραναζωνουν με μία κυλινδρική στεφάνη Α.
Ο δίδυμος τροχός Β1α και η κυλινδρική στεφάνη Α είναι απαραίτητοι, διότι η φορά περιστροφής του Β1 ορίσθη σαν θετική δηλ δεξιόστροφη δια έναν παρατηρητήν ιστάμενον στην οπίσθιαν όψην του Μηχανισμού, ενώ δια τον παρατηρητήν ιστάμενον στη εμπρόσθιαν όψην η περιστροφή του Β1 βλέπεται σαν αρνητική δηλ είναι αριστερόφορη.
Με την βοηθεια λοιπόν της κυλινδρικής στεφάνης Α γίνεται η φορά περιστροφής του διδύμου τροχού Β1 θετική (δεξιόστροφη) δια έναν παρατηρητήν ιστάμενον στην εμπρόσθιαν όψη.
Επί του διδύμου τροχού Β1α είιναι μονταρισμένη κυκλική στεφάνη JR ήτις φέρει χαραγμένα τα ονόματα των 12 Μηνών του Αιγυπτιακού Ημερολογίου με τις 365 ημέρες. Αυτή λοιπόν η κυκλική στεφάνη του Αιγυπτιακού Ημερολογίου περιστρέφεται δεξιόστροφα δηλ με θετική φορά δια έναν παρατηρητή ιστάμενον στην εμπρόσθιαν όψη και εκτελει 1 περιστροφή ακριβώς σε 365,24667 ημέρες όπως ακριβώς και ο τροχός Β1.
Η κυλινδρική στεφάνη Α είναι εφοδιασμένη με έναν χειρομοχλόν Ακ όστις δύναται να συμπλέκεται και να αποσυμπλέκεται από την υπόλοιπη κυλινδρική στεφάνη και χρησιμεύει στη επαναφορά όλων των γραναζιών στην αρχική θεση εκκίνησης μετα από κάποια επέμβαση
επιδιόρθωσης. Ο χειρομοχλός Ακ δεν χρησιμεύει δια την συνεχή εισαγωγή κίνησης και εδώ έγκειται ένα βαρύ σφάλμα όλων των άλλων ερευνητών.
Ο αριθμός οδόντων της κυλινδρικής στεφάνης Ακ δεν παίζει κανένα ρόλο, διότι η στεφάνη χρησιμεύει αποκλειστικά και μόνο στην αλλαγή περιστροφής. Επιτρέπεται να προσδιορισθούν (οι αριθμοί οδόντων) μόνο με κατασκευαστικά κριτήρια και στην παρούσα περίπτωση ορίζονται σαν κατάλληλοι οι αριθμοί οδόντων (48-54) δια να επιτυγχάνεται βελτιωμένη γραναζωση με τον τροχόν Β1 και με τον δίδυμον τροχόν Β1α.
5.2 Γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες του Σύνθετου-Γραναζωτού-Πλανητικού-Διαφορικού
Η μεγαλύτερη έκπληξη στον Μηχανισμόν των Αντικυθήρων είναι το ανακαλυφθέν και γνωστό με την επωνυμία „Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό „της σημερινής επιστήμης των Πλανητικών Διαφορικών και δή „με ένα ενσωματωμένο απλό-3άτρακτο-5τροχο-Πλανητικό Διαφορικό, με βασικόν λόγον στροφών μείον ένα (io = -1).
Οχι μόνο ο περίπλοκος ορισμός αλλά και ο μαθηματικός υπολογισμός και κατασκευή ενός τέτοιου Πλανητικού Διαφορικού παρουσιάζει τρομερές δυσκολίες ακόμη και στους ειδήμονες Μηχανικούς, και δια αυτόν τον λόγον αποφεύγεται η κατασκευή συσκευών με τέτοιους Μειωτήρες.
Είναι προφανές ότι οι αρχαίοι Ελληνες εγνώριζαν κάλλιστα τις δια „Σύνθετα-Γραναζωτά-Πλανητικά- Διαφορικά“ ισχύουσες Νομοτέλειες και τις Ιδιότητες αυτών των δύσκολωνΔιαφορικών τις εφήρμοσαν επιτυχώς στην κατασκευή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Το Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό Διαφορικό του Μηχανισμού των Αντικυθήρων χρησίμευε δια τον μαθηματικόν Υπολογισμόν του ημίσεως των Συνοδικών μηνών ενός έτους (και θα εξηγηθεί πιο κάτω)
Οι αρχαίοι Ελληνες Αστρονόμοι και Μηχανικοί εγνώριζαν λοιπόν ότι το „Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό“, ώς άνω περιγράφη, είναι η μοναδική γραναζωτή συσκευή στον κόσμον η οποία είναι σε θέση να εκτελεί αλγεβρικές πράξεις (Πρόσθεση, Διαίρεση) και εκμεταλεύθησαν με μεγάλη δεξιότητα αυτήν τη ιδιότητα.
Οι Μηχανικοί λοιπόν εισήγαγαν δύο διαφορετικούς αριθμούς στροφών, οι οποίοι προσθέτονται Αλγεβρικά από την συσκευήν δηλ. η συσκευή ελάμβανε υπ’ όψην το πρόσημο (φορά περιστροφής) των εισαγομένων στροφών και αν ήσαν αμφότερες θετικές (δηλ δεξιόστροφες) τις πρόσθεται, αλλά αν είχαν διαφορετικό πρόσημο (διαφορετική φορά περιστροφής) αφαιρεί τις στροφές την μίαν από την άλλην και το αποτέλεσμα το εξάγει με την άτρακτον του Φορέα Πλανητών.
Τονίζεται με έμφαση ότι δεν είναι γνωστή καμμία δήλωση ευρεσιτεχνίας δια ένα „Σύνθετο Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό“ και δή με ενσωματωμένο ένα απλό-3άτρακτο-5τροχο-Πλανητικό-Διαφορικό με βασικόν λόγον στροφών μείον ένα ( io = -1)
Ωστε λοιπόν παραμένει ο αρχαίος ελληνικός Μηχανισμός σαν Μοναδική παγκόσμια κατασκευή.
Ιστορικά/Χρονολογικά εμφανίζονται τα Πλανητικά Διαφορικά την εποχήν του Αρχιμήδη και Κτησιβίου. Ως εκ τούτου θα μπορούσε να είναι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων με το πολύπλοκο Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό μετεγενέστερης εποχής, δηλ μετά από τον Αρχιμήδη.
Οι Γραφολόγοι αποφαίνονται/βεβαιώνουν ότι είναι του 2ου αιώνα π.σ.χ.
5.2.1 Σύντομη περιγραφή του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού και εξηγήσεις
της λειτουργίας του
Δια να αποδειχθούν τα συλλογιστικά σφάλματα των πρωϊγούμενων ερευνητών, οι οποίοι ξεκινούν από κάποιο απλό Ντιφερεντσιάλε-Διαφορικό και το ενσωματωμένο στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων το περιγράφουν σαν ένα Ντιφερεντσιάλε όπως αυτά στους οπίσθιους άξονες των αυτοκινήτων, είναι απαραίτητο να δοθούν μερικές τεχνικές εξηγήσεις δια την εύκολη κατανόησητης ευρεσιτεχνιακής συσκευής.
Σ’ ένα Ντιφερεντσιάλε-Διαφορικό όπως αυτά στον οπίσθιον άξονα των αυτοκινήτων εισάγεται η κίνηση στον φορέα πλανητων και από εκεί διανέμεται η εισαγόμενη ισχύς στα δύο ημιαξόνια.
Οταν το όχημα κινείται επι της ευθείας οι ρόδες των δύο ημιαξονίων περιστρέφονται με τον ίδιο αριθμό στροφών. Οταν το όχημα διαγράφει μία καμπύλη διαδρομή, τότε η ρόδα που ευρίσκεται προς το εσωτερικό μέρος της καμπύλης διαδρομής περιστρέφεται αργότερα και η άλλη ρόδα που ευρίσκεται προς το εξωτερικό μέρος της διαγραφόμενης καμπύλης περιστρέφεται γρηγορώτερα.
Το Ντιφερεντσιάλε καταφέρνει να μεταφέρει (σαν στροφές) ένα μέρος της εισαγόμενης ισχύος από την αργά περιστρεφόμενη ρόδα στην άλλη ρόδα ήτις πρέπει να γυρίσει ταχύτερα και κατ’ αυτόν τον τρόπον επιτυγχάνει την χρονικήν εξομοίωση των δύο διαδρομών των τροχών.
Το Ντιφερεντσιάλε ως περιγράφη δεν μπορεί να κάνει καμμία αλγεβρική πράξη.
Το Ντιφερεντσιάλε ως περιγράφη δεν έχει καμμία ομοιότητα με το Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό Διαφορικό και το τελευταίο περιγράφεται και εξηγείται ως ακολούθως.
Καθε (κοινό) Διαφορικό (Μειωτήρας) συμβολίζεται με ένα κύκλον με τρεις ακτινικές γραμμές (εξωθεν του κύκλου) οι οποίες παριστάνουν τους τρείς άξονες (ατρακτους) του Διαφορικού.
Ο ένας αξων χρησιμοποιείται σαν άτρακτος εισαγωγής ισχύος, ο άλλος άξων σαν άτρακτος εξαγωγής ισχύος και ο τρίτος συνήθως ταυτίζεται με το πακτωμένο κουβούκλιο του Διαφορικού (Μειωτήρα). Δια να υλοποιηθεί από το δοσμένο κοινό Διαφορικό, ένα Πλανητικό Διαφορικό, πρέπει να γίνεικαι ο 3ος άξων περιστρεφόμενος και έτσι προκύπτει το Απλό-3άτρακτο-Πλανητικό-Διαφορικό.
Στο Πλανητικό Διαφορικό ο τρίτος άξων φέρει τους τροχούς πλανήτες (οι οποίοι είναι μονταρισμένοι) στον φορέα πλανητών. Κάθε ένας τροχός Πλανήτης γραναζώνει με έναν οδοτοτόν τροχόν που είναι μονταρισμένος σ’ έναν αξωνα (εισαγωγής και εξαγωγής ισχύος), και οι οποίοι ονομάζονται τροχοί Ηλιοι.
Στις τεχνολογικές εφαρμογές Απλών-2άτρατων-Πλανητικών-Διαφορικών συνηθίζεται να πακτώνεται ο άξων με τον έναν οδοντοτόν τροχόν Ηλιον και να χρησιμοποιείται άξων με τον άλλον οδοντοτό τροχόν Ηλιον σαν άτρακτος εισαγωγής Ισχύος.
Ο άξων του Φορέα Πλανητών χρησιμοποιείται σαν άτρακτος εξαγωγής ισχύος.
Προκύπτει τοιουτοτρόπως το Απλό-2άτρακτο-Πλανητικό-Διαφορικό, δίχως κανένα μέλημα δια την εσωτερικήν υφήν και κατασκευαστικήν δομήν του (αρχικού) Μειωτήρα. Ολα τα τεμάχια μεταφοράς ισχύος προσδιορίζονται σύμφωνα με κατασκευαστικούς κανόνες. Τα ως άνω φαίνεται να είναι γνωστά στους περισότερους ερευνητάς του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Σ’ ένα Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό, ξεκινούν από κάποια κοινή εξωτερική άτρακτο (καλουμένη π.χ. με Τ), δύο γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες. Αμφότερες οι κινηματικές αλυσίδες λαμβάνουν δηλ. τον ίδιον αρχικόν αριθμόν στροφών της εξωτερικής ατράκτου Τ.
Σε κάθε μία από τις ως άνω δύο κινηματικές αλυσίδες τίθενται ανάλογα με τις υπολογιστικές και κατασκευαστικές ανάγκες περισότερα ζεύγη γραναζομένων οδοντοτών τροχών δια την (συνήθως) απαιτούμενη μείωση στροφών. Κάθε μία από τις ως άνω δύο κινηματικές αλυσιδες μεταφέρει και εισάγει έναν διαφορετικόν αριθμόν στροφών (σ’ έναν τροχόν Ηλιον δηλ σε) μία άτρακτο του Απλού -3άτρακτου-Πλανητικού-Διαφορικού.
Απο τούτο το σημείο αυξάνουν οι δυσκολίες τόσο δια τους αμαθείς όσο και δια τους ειδήμονας, διότι τα Απλά-3άτρακτα-Πλανητικά-Διαφορικά παρουσιάζουν διαφορετικές ιδιότητες/ικανότητες ανάλογα με την εσωτερική κατασκευαστικήν υφήν/δομήν.
Πρέπει λοιπόν να καταλήγει κάθε μία από τις προλεχθείσες γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες σ’ εναν τροχόν Ηλιον του απλού-3άτρακτου-Πλανητικού-Διαφορικού.
Επιπλέον το Απλό-3άτρακτο-Πλανητικό-Διαφορικό πρέπει να έχει έναν βασικό λόγο στροφών ίσομε μείον ένα (io= -1), οπως ο Μηχανισμός Αντικυθήρων. Αυτό σημαίνει ότι όταν κρατηθεί ακίνητος ο Φορέας πλανητών και περιστραφεί ο ένας τροχός Ηλιος τότε ο άλλος τροχός Ηλιος περιστρέφεται προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Επιπλέον δια να γίνει ο βασικός λόγος στροφών io = -1, πρέπει το Απλό-3άτρακτο-Πλανητικό- Διαφορικό να έχει 5 οδοντοτούς τροχούς και δη όλους γραναζωμένους εξωτερικά.
Δεν επιτρέπεται να αλλάξει/αλλοιωθεί τίποτα από τα ως άνω.
Οι πρωϊγούμενοι Ερευνητές αγνοούσαν τις ιδιότητες των Σύνθετων-Πλανητικών-Διαφορικών και δια τον λόγον αυτόν δεν ηδυνήθησαν να υπολογίσουν σωστά ούτε τον απαιτούμενον αριθμό Γραναζιών, ούτε τους αριθμούς οδόντων εκάστου γραναζιού, ούτε αναγνώρισαν τις Λειτουργίες της κάθε εσωτερικής ομάδας τεμαχίων.
Στην δήλωσην ευρεσιτεχνίας η Συσκευή έχει ένα Σύνθετο-Πλανητικό-Διαφορικό, με 5 οδοντοτούς τροχούς γραναζωμένους εξωτερικά και βασικό λογο στροών io = -1 (δια το ενσωματωμένο Απλό-3άτρακτο-Πλανητικό-Διαφορικό).
Επιπλέον σ’ ένα Σύνθετο-Πλανητικό-Διαφορικό όπως στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, πρέπει η άτρακτος του Φορέα Πλανητών να εξάγει το αποτέλεσμα προς τα έξω. Το ούτως σχεδιασμένο και κατασκευασμένο Σύνθετο-Πλανητικό-Διαφορικό προσθέτει αλγεβρικά τις δύο (με τους τροχούς Ηλιους) εισερχόμενες στροφές και το αποτέλεσμα διαιρεμένο δια δύο το εξάγει με την άτρακτο του Φορέα Πλανητών. Το αλγεβρικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι θετικό, αρνητικό ή μηδέν (ανάλογα με τον ορισμόν δια την φοράν περιστροφής της ατράκτου).
Στην ευρεσιτεχνιακήν συσκευήν είναι όλοι οι αριθμοί οδόντων των γραναζιών των δύο κινηματικών αλυσίδων που καταλήγουν στους τροχούς Ηλίους του Απλού-3άτρακτου-5τροχου-Πλανητικού-Διαφορικού υπολογισμένα, ελεγμένα και εφαρμοσμένα, σύμφωνα με τις Nομοτέλειες των Σύνθετων Πλανητικών Διαφορικών.
Στην άτρακτο του μεγάλου τροχού Β1 με τους 223 οδόντας και ελαφρά κάτωθεν τούτου είναι μονταρισμένα δύο μικρά γρανάζια, το ένα με την ονομασία Β2 έχει 64 οδόντας και το άλλο κάτωθεν του Β2, με την ονομασίαν Β3, έχει 32 οδόντας. Και τα τρία Γρανάζια (Β1, Β2, Β3) μονταρισμένα στην ίδιαν άτρακτον εκτελούν τον ίδιον αριθμόν στροφών δηλ. κάνουν μόνο μία στροφή σε 365,24667 ημέρες. Αυτή η λεπτομέρεια είναι πολύ σημαντική δια όλες τις επόμενες κινήσεις.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ως άνω αριθμοί οδόντων εξαρτώνται από τον επιδιωκόμενον σκοπόν,από αλλήλους και από τα κατασκευαστικά μεγέθη.
Μπορεί να αλλαχθεί μόνο ο αριθμός οδόντων του γραναζιού Β2, όταν οι Υπολογισμοί και ο κατασκευαστικός χώρος το επιτρέπουν. Στην παρούσαν περίπτωσην είναι οι ως άνω αρθμοί οδόντων καθωρισμένοι.
5.2.2. Γραναζωτή κινηματική αλυσίδα δια τον υπολογισμόν των 13,36842105 Αστρονομικών Μηνών του έτους
Η πρώτη γραναζωτή κινηματική αλυσίδα (B2-C1-C2-D1-D2-B4 με πυκνήν ισκίασην δηλ. γραμμές από άνω αριστερά προς τα κάτω δεξιά) του Σύνθετου-Γρναζωτού-Πλανητικού-Διαφορικού ξεκινά από τον οδοντοτόν τροχόν Β2 και τελειώνει προσωρινά στον οδοντοτόν τροχόν Β4, και παρέχει τις 13,36842105 στροφές/έτος και προσομοιώνει κατ’ αυτόν τον τρόπον τους Αστρονομικούς Μήνας.
Ο τροχός Β4 είναι σταθερά μονταρισμένος στο κάτω άκρο μίας ατράκτου, ήτις διέρχεταιμέσα από την (οπήν της) σωληνωτής ατράκτου του Τροχού Β2.
Η άτρακτος του τροχού Β4 ήτις διέρχεται μεσω της σωληνωτής ατράκτου του τροχού Β2 οδηγεί προς τα άνω (δηλ προς την εμπρόσθιαν όψην του Μηχανισμού) και καταλήγει υπεράνω
του τροχού Β2 στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ του Τροχού Β1 και διδύμου οδοντοτού τροχού Β1α.
Ο αριθμός στροφών του τροχού Β4 δίδεται λοιπόν από την 1 * 64/38 * 48/24 * 127/32 = 13,36842105 στροφές/έτος και η φορά περιστροφής είναι αρνητική δια τον παρατηρητήν
όστις ίσταται στο οπίσθιον μέρος της Συσκευής, ενώ για τον παρατηρητήν ιστάμενον έμπροσθεν της συσκευής έχει θετικό προσημο δηλ δεξιόστροφης περιφοράς.
Οι στροφές του Β4, εισέρχονται στον τροχόν Ηλιον E2ii του απλού τριάτρακτου Πλανητικού Διαφορικού με αλλαγμένη φορά περιστροφής, εξ αιτίας του ενδιάμεσου τροχού E2i.
(το απλό-3άτρακτο-Πλανητικό-Διαφορικό αποτελείται από: Τροχόν Ηλιο E2ii, (τρελλόν) τροχό J, Πλανήτη Κ1, Πλανήτη Κ2, και τροχόν Ηλιον Ε5. Οι τροχοί Πλανήτες είναι μονταρισμένοι σε
μία κοινή άτρακτο και σταθερά συμπλεγμένοι μεταξύ τους έτσι ώστε να έχουν ακριβώς τον ίδιον αριθμόν στροφών. Οι τροχοί E2i και E2ii είναι ταυτόσημοι (δίδυμοι)
Μερικοί ερευνητές (Freeth κ.ά.) ερμήνευσαν εσφαλμένα ένα πύρο συσφίξεως των δύο σκουριασμένων Πλανητών Κ1 και Κ2 και την μετρηθείσαν εκκεντρικότητα ελαβαν υπ’ όψην δια να υπολογίσουν ανωμαλίες στην κίνηση των Πλανητών, που κατά την άποψην του εδώ ευρεσιτέχνη δεν παρέχουν κανένα αξιόπιστο αποτέλεσμα και απομακρύνονται από τον σκοπόν του Σύνθετου-Γραναζωτού-Πλανητικού-Διαφορικού.
Μία δεύτερη κινηματική αλυσίδα (B3-E1-E5, κειμένη/σχεδιασμένη αριστερά του κεντρικού άξωνα Β) ξεκινά από τον τροχόν Β3 και εισάγει την μίαν στροφήν/έτος με αρνητικό πρόσημο στην άτρακτο
του τροχού Ηλίου E5 του απλού-3ατρακτου-5τροχου-Πλανητικού-Διαφορικού.
Συμπερασματικά: στο απλό-3ατρακτο-5τροχο-Πλανητικο-Διαφορικο εισάγονται στους τροχούς Ηλίους δύο αριθμοί Στροφών με διαφορετική φορά περιστροφής (διαφορετικό πρόσημο).
Ο ένας αριθμός στροφών είναι 13,36842105 στρ/έτος και ο άλλος 1 στροφή στο έτος δηλ. σε 365,24667 ημέρες.
Οι δύο εισερχόμενες στροφές προστίθενται αλγεβρικά και το αποτέλεσμα διαιρεμένο δια δύο εξάγεται με την άτρακτο του Φορέα Πλανητών.
Οι κατασκευαστές του Μηχανισμού των Αντικυθήρων δεν χρησιμοποίησαν την άτρακτον αλλά τον ίδιον τον Φορέα Πλανητων δια την εξαγωγήν των υπολογισθέντων (+13,36842105 -1) /2 =
+ 6,184210525 Στροφών/έτος.
Αναγνωρίζεται εδώ η μακρόχρονη εμπειρία των Κατασκευαστών.
Στην περιφέρεια του δίσκου του με + 6,184210525 στροφές/έτος περιστρεφόμενου Φορέα Πλανητών είναι μονταρισμένα δύο Γρανάζια (Ε3 και Ε4) τα οποία περιστρέφονται με τον ίδιον Αριθμόν στροφών. Χρησιμεύουν δια την μετάδοσην της κίνησης (στροφών) σε άλλες γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες. Εδώ με τα γραναζια Ε3 και Ε4 τελειώνει το Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό.
5.3 Περιγραφή χρήσης των υπολογισθέντων στροφών (13,36842105 και 6,184210255 Στρ/έτος)
Οι στροφές/έτος 13,36842105 οι οποίες αντιστοιχούν στους Αστρονομικούς Μήνας του έτους έχουν δια τον παρατηρητήν ιστάμενον στην οπίσθιαν όψην πρόσημο αρνητικό (φορά αριστερόφορη) αλλά δια τον παρατηρητήν από την εμπρόσθιαν όψην φοράν δεξιόστροφη, μετεφέρονται μέσω μίας άλλης γραναζωτής κινηματικής αλυσίδας στην εμπρόσθιαν όψη με λόγο στροφών 1:1 και χρησιμεύουν δια την δεξιόστροφη (δια τον
εμπρόσθιον παρατηρητην) περιστροφική κίνηση του μικρού κυκλικού δίσκου V2 της Σελήνης όπισθεν του παραθύρου.
Ο μικρός δίσκος V2 προσομοιώνει τους 13,36842105 Πανσέληνους στο τροπικό έτος και στο παραθυράκι προσομοιώνονται/ παρατηρούνται οι 4 φάσεις της Σελήνης.
Αυτή η πληροφορία ήτο απαραίτητη διότι με τις εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης, οι οποίες λαμβάνουν χώρα στην έναρξη Νέου Φεγγαριού, παρατηρούντο ορισμένα καιρικά φαινόμενα και επικρατούσαν
ορισμένοι άνεμοι. Χρήσιμη πληροφορία λοιπόν δια τους ναυτιλομένους Ελληνας στην Μεσόγειο Θάλασσα.
Ο αριθμός στροφών/έτος 6,184210255 μεταδίδεται από τον οδοντοτόν τροχόν Ε4 του φορέα πλανητών με τους επίσης 223 οδόντας μέσω μιας άλλης γραναζωτής κινηματικής αλυσίδας προς την εμπρόσθιαν όψην και ανυψώνεται στις 366,24667 στροφές/έτος.
Με τις στροφές/έτος 366,24667 περιστρέφεται και η κεντρική κυκλική στεφάνη HGμε την απεικόνηση του Ουράνιου Θόλου.
Εδώ έχει η κυκλική στεφάνη HG την ίδια φορά περιστροφής του φορέα πλανητών δηλ. αμφότερες (στεφάνη HG και φορέας πλανητών με Ε4) περιστρέφονται αριστερόφορα δια έναν παρατηρητήν ιστάμενον στην εμπρόσθιαν όψην αλλά δεξιόστροφα δια τον παρατηρητήν ιστάμενον στην οπίσθιαν όψην.
Με την Γραναζωτή κινηματικήν αλυσίδα από Ε4 μέχρι την κυκλική στεφάνη επιτυγχάνεται η ανύψωση των στροφών της Κυκλικής στεφάνης με την απεικόνιση του ουράνιου θόλου HG στις
366,24667 στροφές/έτος.
Η κυκλική στεφάνη HGήτις φέρει την εικόνα των αστερισμών του ουράνιου θόλουΠροσομειώνει κατ’ αυτόν τον τρόπο το Αστρονομικό έτος διάρκειας 366,24667 ημερών, ως επίσης
και την Αστρονομικήν Ημέρα με διάρκεια 23 ώρες 56 πρώτα λεπτά και 3,46 δευτερόλεπτα.
Εκ τούτων προκύπτει και ο ορισμός του Αστρονομικού Χρόνου, του οποίου όμως η χρήση στα Αστρονομικά Ωρολόγια του Μεσαίωνα απαγορεύθηκε από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία με την δικαιολογίαν ότι ήτο θεϊκό δημιούργημα και δεν επιτρέπετο στον άνθρωπο να τον μολύνει.
Το μικρότερο γρανάζι Ε3 του φορέα πλανητών έχει ακριβώς 192 οδόντας και δεν επιτρέπεται να φέρει κανέναν άλλον αριθμόν οδόντων.
Από το γρανάζι Ε3 αρχεται μία νέα γραναζωτή κινηματική αλυσίδα (E3-F1-F2-G1), με την βοήθεια της οποίας οι αρχικές στροφές/έτος 6,184210255 του φορέα πλανητών διπλασιάζονται και έτσι προκύπτει ο αριθμός 12,36842105 των Συνοδικών Μηνών του έτους, ο οποίος (αριθμός στροφών) χρησιμεύει σαν ενδιάμεσο αποτέλεσμα δηλ. δια την μετάδοση στην επόμενη γραναζωτή κινηματική αλυσίδαG1-G2-I1 και στη συνέχεια στον μικρόν δείκτην με κέντρο περιστροφής "I" όστις εκτελεί μία μόνο περιστροφή στο έτος.
Στην ευρεσιτεχνιακήν κατασκευήν προβλέπεται η επαναφορά της 1 στροφής στο έτος από τον άξωνα "I" μέσω των ιδίων (πρώϊν μνημονευθέντων αξόνων I-G) και με την βοήθειαν μιας νέας
Γραναζωτής κινηματικής αλυσίδας στον μεγάλον δείκτην με κέντρο "G" στο κάτω ήμισυ της οπίσθιας όψης, έτσι ώστε ο μεγάλος δείκτης με κέντρο G των 4 ομόκεντρων ελικοειδών
Αυλακώσεων να εκτελεί ακριβώς 4 στροφές σε 18 έτη και έτσι να προσομοιώνει τον κύκλο Σάρος.
Υπογραμίζεται ότι οι διαστάσεις των γραναζιών και οι αποστάσεις αξόνων, οι οποίες εμετρήθησαν στα γνήσια θραύσματα του Μηχανισμού Αντικυθήρων αξιοποιήθησαν πιστά στην ευρεσιτεχνιακή συσκευή και διαπιστώθηκε ότι οι αποστάσεις αξόνων είναι ακριβείας
του 1/10 χιλιοστού.
Υπάρχουν ακόμη δύο γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες οι οποίες οδηγούν στο άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης και οι οποίες περιγράφονται κατωτέρω
Η γραναζωτή κινηματική αλυσίδα B2-L1-L2-M1-O2-O2-N1 άρχεται στο γρανάζι Β2 το οποίο ως ελέχθη εκτελεί 1 πλήρη στροφή σε 365,24667 ημέρες.
Εντυπωσιακό είναι εδώ ότι οι κατασκευαστές του Μηχανισμού των Αντικυθήρων υπολόγισαν και υλοποίησαν τα γρανάζια L1, L2, M1 με κατάλληλους αριθμούς οδόντων και διαμέτρους έτσι ώστε την μία στροφή στο έτος να την μεταφέρουν σ’ ένα ορισμένο κατασκευαστικό σημείο (δηλ στον άξονα Μ) και από εκεί να διακλαδίσουν την κίνηση και να την εισάγουν (1 στροφή/έτος) σε δύο διαφορετικές γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες.
Αυτή η υπέροχη κατασκευαστική λύση σε συνδιασμό με το Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό- Διαφορικό και με το Υδραυλικό Ωρολόγιο, μαρτυρούν μία τεχνολογική παράδοση (εξέλιξη) από εκατονταετίες. Δυστυχώς και αυτή η λύση όπως και το Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό Διαφορικό παρέμεινε άγνωστη σε όλους τους πρωϊγούμενους ερευνητάς και το γεγονός (άγνοια) οδήγησε σε πολλές λανθασμένες υποθέσεις.
Η συνεχιζόμενη γραναζωτή κινηματική αλυσίδα με τα κατάλληλα γραναζια M2-O1-O2-N επιτυγχάνει την δεξιόστροφη περιστροφή του μεγάλου δείκτηNbzwZN στο άνω ήμιση της οπίσθιας όψης δηλ. του κονδύλου που στηρίζει τον δείκτην Ν και ολισθαίνει στις 5 ελικοειδής αυλακώσεις της επιφάνειας (της σταθερής πλάκας) με τον κύκλον των 19 ετών του Ελληνικού Ημερολογίου του Μήτωνος.
Ο δείκτης Ν οδηγούμενος/στηριζόμενος στον κόνδυλο, εκτελεί ακριβώς 5 στροφές σε 19 έτη.
Μετά από 19 έτη μεταφέρεται ο δείκτης N δηλ. ZN στην αρχική του θέση (μετα από σύμπλεξη του χειρομοχλού)
Η επόμενη γραναζωτή κινηματική αλυσίδα M-N-Λ, η οποία συνεχίζει από τον άξονα Μ με την επίσης μίαν στροφήν στο έτος και κινεί στο τέλος τον δείκτην έμπροσθεν του μικρού κύκλου με τα ονόματα των πόλεων (ΟΛΥΜΠΙΑ, ΝΕΜΕΑ, ΙΣΘΜΙΑ, ΝΑΑ) όπου ελάμβαναν χώραν οι αθλητικοί Ολυμιακοί αγώνες.
Ο Δείκτης εκτελει δηλ. μια περιστροφή σε 4 έτη, διότι κάθε τέσσερα έτη εκτελούντο οι Ολυπιακοί αγώνες.
Πλάκα δια το ομοίωμα SS του Ηλίου
Τέλος πρέπει να διευκρινισθεί ο σκοπός και η λειτουργία των 365 μικρών οπών δια την βελόνη με το ομοίωμα Ηλίου και το νόημα της καθημερινής αριστερόφορης μετατόπισης (της βελόνης) κατά μία τρυπούλα, που ως ελέχθη ευρίσκονται στην σταθερή πλάκα ελαφρά βυθισμένες ως προς την επιφάνεια, ανάμεσα στην δεξιόφορα περιστρεφόμενη κυκλική στεφάνη με τα ονόματα των Αιγυπτιακών Μηνών και την σταθερή κυκλική στεφάνη με τα ονόματα των 12 Αστερισμών.
Οι Ελληνες Αστρονόμοι είχαν παρατηρήσει και μετρήσει, ότι ο Ουράνιος Θόλος εκτελεί μία Ολόκληρη περιστροφή σε λιγότερες από 24 ώρες (και δη σε 23 Ωρες, 3 πρώτα λεπτά, και 3,46 Δευτερόλεπτα). Η διαφορά (3 λεπτά και 56,54 Δευτερόλεπτα) ως προς τις 24 Ωρες (δηλ μείον τις 23 Ωρες, 56 πρώτα λεπτά, 3,46 Δευτερόλεπτα) συμπλήρωνε ακριβώς μία Ημέρα το έτος.
Αυτήν την συμπληρωματικήν Ημέραν εχρειάζετο ο Ηλιος δια να επανέλθει στην αρχική του Θέσην εκκίνησης στον Ουρανό.
Εκτός τούτου είχαν παρατηρήσει και μετρήσει ότι ο Ηλιος σε σύγκριση με τ’ απλανή άστρα έμενε ολίγον πίσω (βραδυπορούσε) στην καθημερινή του διαδρομή.
Αυτη την βραδυπορημένη κίνηση του Ηλίου εξήγησαν οι Ελληνες Αστρονόμοι σαν αντίστροφη Περιφορά του Ηλίου σε σύγκριση με τους Αστερισμούς του Ζωδιακού Κύκλου.
Η καθημερινή θέση του Ηλίου προβάλλετο (προς τα απλανή αστρα) και έτσι εγνώριζαν σε ποίον Αστερισμόν ευρίσκετο.
Δια τους κατασκευαστάς του Μηχανισμού των Αντικυθήρων ήτο λοιπόν αναγκαίο να πληροφο- ρήσουν καθημερινά τον χρήστη σύμφωνα με την Αστρονομική Θεωρία σε ποιον Αστερισμόν ευρίσκετο ο Ηλιος.
Ελυσαν το πρόβλημα με γλαφυρώτατο τρόπο, δηλ σ’ ένα κύκλο της ελαφρά βυθισμένης σταθερής πλάκας τρύπησαν τις 365 τρυπούλες και υποχρέωσαν τον χρήστη να μετατοπίζει καθημερινά με το χέρι κατά μία τρυπούλα με αριστερόφορη κίνηση την βελόνη με το ομοίωμα του Ηλίου.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο διέτρεχε η βελόνη με το ομοίωμα Ηλίου (από την μία τρυπούλα στην επόμενη) όλους τους Αστερισμούς και σ’ ένα έτος μετά από 365 τροπικές ημέρες ευρίσκετο στην Αφετηρίαν ακριβώς όπως και το ουράνιο σώμα.
Ητο λοιπόν ένα σφάλμα των πρωϊγούμενων ερυνητών η άποψη ότι ήσαν 366 οι τρυπούλες.
Μετά από 30 έτη ο Ηλιος θα ευρίσκετο βραδυποριμένος, προβαλλόμενος στους απλανείς αστέρες, περίπου κατά το εύρος ενός αστερισμού.
Λαμβάνοντας υπ’ όψην ότι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων περιλαμβάνει και το Ημερολόγιο του Καλίππου, αυτό σημαίνει ότι η συσκευή είχε σχεδιασθεί και κατασκευασθεί δια ολοκληρωμένη λειτουργία τουλάχιστον των 76 ετών. Μετά από 76 έτη όμως η βελόνη με το ομοίωμα του Ηλίου θα είχε βραδυπορήσει κατά 2,5 αστερισμούς (περίπου 76o) σε σύγκριση με την θέση του Ηλίου στον ουρανό.
Τέτοιο χονδροειδές σφάλμα των Μηχανικών της σχολής ΣΦΑΙΡΟΠΟΙΪΑΣ (κατασκευαστάς ουράνιων σφαιρών) είναι αδιανόητο όπως προκύπτει από την τελειότητα, ακρίβεια και KnowHow, τα οποία ακτινοβολεί ο Μηχανισμός.
Διευκρινίζεται τέλος ότι οι αρχαίοι Ελληνες κατασκευαστές του Μηχανισμού Αντικυθήρων επέλεξαν την απόστασην αξόνων των δύο παράλληλα κείμενων και περιξ των κέντρων Β και Ε
περιστρεφομένων ατράκτων (B1, B1a, B2, B3, B4, B6 ) και (E1, E2i, E2ii, E5) κατά τέτοιον τρόπον, έτσι ώστε η στο σχέδιο αναγνωριζόμενη απόσταση να αντιστοιχεί στην αποστασην του Πόλου της Εκλειπτικής από τον Πολικόν Αστέρα, όταν η ουράνια σφαίρα και ο κύκλος της εκλειπτικής προβληθούν στερεογραφικά από τον Νότιον Πόλον του ουράνιου γλόμπου επάνω στο επίπεδο του ουράνιου Ισημερινού.
Η στερεογραφική προβολή της ουράνιας σφαίρας και της εκλειπτικής επάνω στο επίπεδο του ουράνιου Ισημερινού είναι μία ευρεσιτεχνία του Ιππαρχου. Ο Σχεδιασμός και κατασκευή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων αντιστοιχεί στα ευρεσιτεχνιακά δεδομένα του Ελληνα Αστρο- νόμου Ιππαρχου και εφαρμόσθησαν σαν δεδομένα στην κατασκευήν της Ευρεσιτεχνιακής Συσκευής.
Μηχανισμός των Αντικυθήρων
με Πλανητάριο, Ημερολόγιο και Ωρολόγιο με υδραυλική ή
ηλεκτρική κίνηση
Σύνοψη
Με την ευρεσιτεχνιακή συσκευήν εφοδιασμένη μ’ ένα Ωρολόγιο με Ωρες-Ισημερίας, κινούμενο με ηλεκτρική ή υδραυλική ενέργεια γίνεται δια πρώτη φορά δυνατή η παρουσίαση όλων των ενδείξεων
του γνωστού απο τα θραύσματα Μηχανισμού των Αντικυθήρων και ιδιαίτερα η προσομοίωση και παρουσίαση μερικών εξ αυτών στην εμπρόσθιαν όψη όπως:
1.a. Την ετήσιαν περιστροφήν του Ηλίου σε ακριβώς 365,24667
ημέρες με την βοήθειαν ενός δεξιόστροφα περιστρεφόμενου
κυκλικού Δίσκου, σύμφωνα με την Αστρονομική Θεωρία
των αρχαίων Ελλήνων του 2ου αιώνα π.σ.χ.
b. Την ημερήσιαν θέσην του Ηλίου προβαλλομένη στον Ζωδιακόν
κύκλον
c. Την ημερήσιαν αριστερόφορη περιστροφή της απεικόνισης του Ουρανίου Θόλου γύρω από τον Πολικόν Αστέρα (σαν κέντρο) σε 23 Ωρες 56 πρώτα λεπτά και 3,46 Δευτερόλεπτα (Αστρονομικός χρόνος).
d. Τους 13,36842105 Αστρονομικούς Μήνας του Τροπικού έτους.
e. Τις 13 Πανσέληνους στο έτος και της 4 φάσεις της Σελήνης
f. Τις 7 Ημέρες της εβδομάδος σε (ημερήσιο) συνεχόμενο ρυθμό
g. Την δεξιόστροφη περιστροφή του Δίσκου του Αιγυπτιακού Ημερολογίου με τις 365 Ημέρες/έτος
2. Γίνεται επίσης δια πρώτη φορά δυνατή (με την βοήθειαν του Ωρολογίου κινούμενο με Ηλεκτρική ή Μηχανική ή Υδραυλική ενέργεια) να υλοποιηθούν/αναγνωσθούν στην οπίσθιαν όψην τα εξής:
2a. Οι 6940 ημέρες στους 235 Συνοδικούς Μήνας του Κύκλου των 19 ετών του αρχαίου Ελληνικού Ημερολογίου του Μήτωνος, όπου ένας δείκτης εκτελεί 5 ακριβώς περιστροφές στα 19 έτη (του Ημερολογίου του Μήτωνος)
b. O κύκλος της τετραετίας δια τον προσδιορισμόν των Ολυμπιακών αγώνων στην αρχαίαν Ελλάδα.
c. O κύκλος των 4 * 19 = 76 ετών του Ημερολογίου του Καλίππου
d. Τα 18 έτη του κύκλου Σάρος, δια την πρόβλεψη των περίπου κάθε εξαμήνου συμβαινόντων εκλείψεων Ηλίου και Σελήνης.
e. Οι 12,36842105 Συνοδικοί Μήνες του τροπικού έτους και η διάρκεια ενός Συνοδικού Μήνα σ’ ένα κύκλο (διαιρεμένο σε 12,36842105 Μήνες) όπου ένας δείκτης εκετελεί μία πλήρη
περιστροφή σε 365,24667 ημέρες.
3. Στο εσωτερικό αναγνωρίσθησαν όλες οι γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες με τους ακριβείς αριθμούς οδόντων κάθε γραναζιού.
3a. Από ένα γραναζάκι μονταρισμένο στην άτρακτο του Ημεροδείκτη του Ωρολογίου με τις Ωρες Ισημερίας μεταδιδεται η περιστροφική κίνηση σ’ ένα κεντρικόν οδοντοτόν τροχόν Β1, και από εκεί (Β1) συνχρονίζονται όλες οι άτρακτοι των γραναζωτών κινηματικών αλυσίδων.
Οι κυκλικές στεφάνες ή κυκλικοί δίσκοι ή δείκτες μονταρισμένοι στο τέλος κάθε κινηματικής αλυσίδας συσχετίζουν και προσομοιώνουν τα ουράνια φαινόμενα σύμφωνα με το αρχαίο Ελληνικό Ημερολόγιο του Μήτωνος του κύκλου των 19 ετών και με το αρχαίο Αιγυπτιακό
Ημερολόγιο ισχύον περίπου το 120 π.σ.χ.
b. αποκαλύπτεται η λειτουργία ενός πολύπλοκου Σύνθετου Πλανητικού Διαφορικού (παγκόσμια Μοναδικότης) και περιγράφεται με ακρίβεια ο τρόπος υπολογισμού και κατασκευής.
c. Με την κατάλληλην επιλογήν των αποστάσεων αξόνων δια τις πέριξ των σημείων (κέντρων) Β και Ε περιστρεφομένων ατράκτων των γραναζιών (B1, B1a, B2, B3, B4, B6 ) και (E1, E2i, E2ii, E5) επιτυγχάνεται η αντιστοιχία της σχεδιαστικής απόστασης στην απόστασην του Πόλου της Εκλειπτικής από τον Πολικόν Αστέρα, όταν ο ουράνιος θόλος προβληθεί (νοητά) στερεογραφικά από τον Νότιον Πόλον της Ουράνιας σφαίρας στο επίπεδο του Ουράνιου Ισημερινού.
Η στερεογραφική προβολή του Ουράνου Θόλου και της Εκλειπτικής στο επίπεδο του Ουράνιου Ισημερινού είναι μία ευρεσιτεχνία του Ιππαρχου. Ο σχεδιασμός και κατασκευή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων πληρεί τα ευρεσιτεχνιακά δεδομένα του αρχαίου Ελληνα Αστρονόμου Ιππαρχου και επετεύχθη δια πρώτη φορά η τήρησήν των στην ευρεσιτεχνιακή συσκευή.
Βιβλιογραφία
ΓΕΜΙΝΟΣ
Εισαγωγή εις τα Φαινόμενα(Αρχαίο Ελληνικό κείμενο)
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ ΚΛΑΥΔΙΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ
ΚΛΕΟΜΗΔΟΥΣ Κυκλικής Θεωρίας Μετεώρων, βιβλία δύο (Αρχαίο Ελληνικό κείμενο)
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ(Μεταφραστής αρχαίων ελληνικών κειμένων)
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΔΙΟΦΑΝΤΟΥ(Τα 13 Βιβλία της Αριθμητικής του Διοφάντου)
ΔΑΚΟΓΛΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ
4 Τόμοι ISBN SET 960-7076-55-9
Van der Waerden
Die Astronomie der Griechen
Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 1988, ISBN 3-534-03070-2
Theophanidis I.
Sur Instrument en cuivre dont des fragments se trouvent au Mussee Archeologique d´ Athenes
et qui fut retire du fond de la mer d´ Antikythera an 1902
Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών 1934, Τόμος 9ος, pg 140/153
PRICE, D. d. S.
Gears from the Greeks; The Antikythera Mechanism; A calendar Computer from ca. 80 b.C.
Transaction of the American Philosophical Society, New Serie, Vol. 64, Part 7, Nov. 1974, Philadelphia, USA
BROMLEY
Observations on the Antikythera Mechanism
Antiquarian Horology, 1990, Pg 641
M. T. Wright
Epicyclic gearing and the Antikythera Mechanism
Part I Antiquarian Horology March 2003 Pg. 270-279
Part II Antiquarian Horology September 2003 Pg. 51-63
M. T. Wright
The Antikythera Mechanism: a new gearing Scheme
Bulletin of the Scientific Instrument Society No. 85 (2005) Pg. 2 - 7
M. T. Wright
The Antikythera Mechanism and the early History of the Moon-Phase Display,
March 2006, Antiquarian Horology, pg. 319-329
Freeth, Tony
The Antikythera Mechanism; Is it Posidonius Orrery ?
Mediterranean Archaeology and Archaeometry, Vol. 2, No 2, pg 45-58, 2002
Freeth, Bitsakis Moussas, Seiradakis, Tselikas, Mangou, Zafeiropoulou, Hadland, Bate, Ramsey, Ahlen, Crawley, Hockley, Malzbender, Gelb, Ambrisco, Edmunds
“Decoding the ancient Greek astronomical calculator known as the Antikythera Mechanism”
Nature, 30 Nov. 2006, Pg 587-591, Vol. 444
Freeth, Jones, Steele, Bitsakis
Calendars with Olympiad display and eclipse prediction on the Antikythera Mechanism
Nature 31. Juli 2008 Vol. 454,
Edmunds et al.
The Antikythera Mechanism research project
http//www.antikythera-mechanism.gr (2008)
Tatjana Van Vark (Internet)
Archäologisches Museum Athen (Antikythera Mechanism, research projekt, Internet)
ΜηχανισμόςΑντικυθήρων
Εξηγήσεις στις γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες του σχεδίου „Τομή όλων των γραναζιών“και στις συντμήσεις λέξεων
Εγγραφές/Σύμβολα στο επάνω μέρος της σελίδας του Σχεδίου
(Εμπρόσθια όψη του Μηχανισμού των Αντικυθήρων)
FP = Σταθερή πλάκα
JR= Δεξιόστροφα περιστρεφόμενη κυκλική στεφάνη με 365 ακτινικές γραμμούλες (χαράξεις) δια τις 360 ημέρες και 5 επαγόμενες (ημέρες) του αρχαίου Αιγυπτιακού Ημερολογίου.
Εκτελεί 1 περιστροφή (360ο) σε 365,246667 ημέρες
ÄK= Αρχαίο Αιγυπτιακό Ημερολόγιο με τα ονόματα των 12 Μηνών χαραγμένων στη στεφάνη JR
ZK= Ζωδιακός Κύκλος. Σταθερή κυκλική στεφάνη διαιρεμένη σε 12 ίσα τόξα με τα ονόματα των 12 Αστερισμών
B5= Γρανάζι με άτρακτο ομόκεντρη με τον άξονα Β. Ανήκει στην κινηματικήν αλυσίδα των φάσεων της Σελήνης
B1a= Δίδυμος τροχός με 223 οδόντας, φέρει την στεφάνη JR με το αρχαίο Αιγυπτιακό Ημερολόγιο
B6= Τελευταίος τροχός της κινηματικής αλυσίδας δια την αριστρερόφορη περιστροφή του κυκλικού δίσκου με την απεικόνιση του Ουράνιου Θόλου
B2= Γρανάζι μονταρισμένο στην άτρακτο του τροχού Ηλίου Β1. Αρχικό 4 κινηματικών αλυσίδων
BM=άτρακτος ομόκεντρος με άξονα Β. Στο άνω μέρος φέρει την άτρακτο ΒΗ του ουράνιου Θόλου
HG= Αριστερόφορα περιστρεφόμενος κυκλικός δίσκος με την απεικόνιση του νυκτερινού ουράνιου Θόλου (Βόρειο Ημισφαίριο). Εκτελεί 366,24667 Περιστροφές στο έτος (Προσομοίωση του
Αστρικού έτους). 1 Περιστροφή σε 23 Ωρες, 56 Πρώτα λεπτά, και 3,46 Δευτερόλεπτα (Προσομοίωση της Αστρικής Ημέρας)
BH= Ατρακτος ομόκεντρη/ομοαξονική με τον άξονα Β.
Φέρει τον κυκλικόν δίσκον HG με την απεικόνιση του Ουράνιου Θόλου.
C1= Οδοντοτός τροχός με κέντρο/άξονα C γραναζωμένος με το τον κεντρικόν τροχόν Β2.
Ανήκει ταυτόχρονα στην 1ην κινηματικήν αλυσίδα του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού και στην κινηματικήν αλυσίδαν δια τις φάσεις της Σελήνης.
C2= Γρανάζι με άξονα C, σταθερά συνδεδεμένο με τον τροχόν C1. Ανήκει στην 1ην κινηματικήν αλυσίδα του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού και γραναζώνει με τροχόν D1
D1= Γρανάζι με άξονα D. Ανήκει στην 1ην κινηματικήν αλυσίδα του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού
U1= Γρανάζι στην κινηματικήν αλυσίδαν δια τις φάσεις της Σελήνης, συμπλεγμένο με Β5 και V1
R2= Γρανάζι στην κινηματικήν αλυσίδαν δια την αριστρερόφορη περιστροφή του ουράνιου θόλου, συμπλεγμένο με Β6
R= Ατρακτος της κινηματικής Αλυσίδας δια την περιστροφήν του Ουράνιου Θόλου HG.
Στα άκρα της φέρει τους οδοντοτούς τροχούς R1 και R2
Ss = Ομοίωμα Ηλίου (Χρυσό Σφαιρίδιο) στο άκρο μίας βελόνης. Η βελόνη μετατοπίζεται με το χέρι καθημερινά κατά μία τρυπούλα προς τα αριστερά, σε μιά από τις 365 Τρυπούλες που έχουν τρυπηθεί στη
σταθερή πλάκα.
V2= Δεξιόστροφα περιστρεφόμενος δίσκος, με την εικόνα της Σελήνης, περιστρεφόμενος πισω από το άνοιγμα ενός παραθύρου, ανοιγμένο στη σταθερή πλάκα FP.
Ο Δίσκος Σελήνης εκτελεί 13,36842105 στροφές στο έτος (Αστρονομικοί Μήνες) προσομοιώνει τις 4 φάσεις της Σελήνης σ’ ένα μήνα και τις 13 Πανσέληνους στο έτος.
Εγγραφές/Σύμβολα στην αριστερή πλευρά της σελίδας του σχεδίου
365=Σ’ ένα κύκλο της σταθερής πλακας (μεταξύ του Ζωδιακού Κύκλου ΖΚ και του κυκλικού Δίσκου JR) έχουν τρυπηθεί 365 τρυπούλες δια να τοπεθετείται μία βελόνη με το ομοίωμα Ηλίου (Χρυσό Σφαιρίδιο) δια την προσομοίωση της φαινομενικής αριστερόφορης περιστροφής του Ηλίου σε σύγκριση με τα απλανή άστρα
A= Κυλινδρική οδοντοτή κορώνα. Γραναζώνει με τον μεγάλον τροχόν Ηλίου Β1 και με τον δίδυμον τροχόν Β1α. Χρησιμεύει δια την αλλαγή φοράς περιστροφής του Β1α σε σύγκριση με την φορά περιστροφής του Β1. Τοιουτοτρόπως δια έναν παρατηρητήν ιστάμενον έμπροσθεν του Μηχανισμού ο κυκλικός δίσκος JR με τα ονόματα των Μηνών του αρχαίου Αιγυπτιακού Ημερολογίου φαίνεται να περιστρέφεται δεξιόφορα.
AK= Χειρομοχλός, όστις δύναται να συμπλεχθεί ή να αποσυμπλεχθεί από την κυλινδρική κορώνα Α Χρησιμεύει δια την ταχείαν τοποθέτησην όλων των γραναζιών στην αρχική θέση μετά από επέμβαση επιδιόρθωσης ή μετά από τερματισμό του Κύκλου του Μήτωνος των 19 ετών
L1= Οδοντοτός τροχός γραναζωμένος με τον τροχόν Β2. Αρχικός τροχός από δύο κινηματικές αλυσίδες. Στην πρώτην δια τον κύκλον του Μήτωνος των 19 ετών και στην δεύτερη δια την ένδειξη του έτους και έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων.
L2= Οδοντοτός τροχός συναρμολογημένος σταθερά με τον τροχόν
L1. Ανήκει ταυτόχρονα και στις δύο προαναφερθείσες κινηματικές αλυσίδες (δια τον κύκλον του Μήτωνος και δια τον κυκλο τετραετίας Ολυμπιακών αγώνων)
Φ = Φορέας Πλανητών
M1= Οδοντοτός τροχός γραναζωμένος με τον τροχόν L2. Ανήκει ταυτόχρονα και στις δύο προαναφερθείσες κινηματικές αλυσίδες (δια τον κύκλον του Μήτωνος και δια τον κυκλο τετραετίας Ολυμπιακών αγώνων)
M= Από την άτρακτο με άξονα Μ διακλαδίζονται οι δύο κινηματικές αλυσίδες. Η μία δια την κίνηση δείκτου του Ημερολογίου του Μήτωνος και η άλλη δια την κίνηση του δείκτη στην μικρή οθόνη ενδειξης έναρξης Ολυμπιακών αγώνων
M2= Γρανάζι μονταρισμένο στην άτρακτο Μ και διακλαδίζει την κίνηση προς τον δείκτην του Ημερολογίου του Μήτωνος δηλ. προς τον δείκτην ΖΝ.
M3= Γρανάζι μονταρισμένο στην άτρακτο Μ και διακλαδίζει την κίνηση προς τον δείκτην της μικρής οθόνης δια την ενδειξη έναρξης Ολυμπιακών αγώνων
Λ1= Γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την κίνηση του δείκτη ένδειξης έναρξης Ολυμπιακών αγώνων. Σταθερά συναρμολογημένο με τροχόν Μ4. Γραναζώνει με οδοντοτό τροχό Λ2.
Λ2= Τελευταίο γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την κίνηση του δείκτη ΖΟ των Ολυμπιακών αγώνων. Γρανάζι Λ2 και δείκτης ΖΟ εκτελούν 1 πλήρη περιστροφή σε 4 έτη.
Εγγραφές/Σύμβολα στην δεξιά πλευρά της σελίδας του σχεδίου
V= Ατρακτος ήτις φέρει στο άνω άκρο της τον κυκλικόν δίσκον V2 με την εικόνα της Σελήνης
V1= τελευταίο γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την προσομοίωση των 4 φάσεων της Σελήνης και των 13 Πανσελήνων στο έτος
UH1 – UH8 = Κινηματική αλυσίδα αποτελούμενη από τουλάχιστον 8 γρανάζια, η οποία μεταδίδει την περιστροφική κίνηση από την άτρακτο του Ημεροδείκτη του Ωρολογίου με τις 24 Ωρες Ισημερίας στον μεγάλο τροχό Ηλίου Β1. Είναι έτσι υπολογισμένη ώστε ο μεγάλος τροχός Ηλίου Β1 (με τους 223 οδόντας) να εκτελεί μία ακριβώς περιστροφή
σε 365,24667 ημέρες (Ωρολόγιο του Αστρονόμου Ιππαρχου)
D= Ατρακτος με κέντρο D, ήτις φέρει τα σταθερά συναρμολογημένα μεταξύ τους γρανάζια D1, D2
D2= Τροχός της 1ης κινηματικής αλυσίδας του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού γραναζωμένος με Β5.
R1= Γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την κίνηση του κυκλικού δίσκου HG με την απεικόνιση του νυκτερινού Ουράνιου Θόλου, συναρμολογημένο σταθερά με R2 και γραναζωμένο με Q2
Q2= Γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την κίνηση του κυκλικού δίσκου HG, συναρμολογημένο σταθερά με τροχόν Q1
Q1= Γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την κίνηση του κυκλικού δίσκου HGγραναζωμένο με τον μεγάλον οδοντοτόν τροχόν Ε4 (με τους 223 οδόντας) του φορέα πλανητων Φ του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού.
H1= Γρανάζι δια την μετάδοση της περιστροφικής κίνησης στους δύο δείκτες του κάτω ήμιση της οπίσθιας όψης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων. Σταθερά συναρμολογημένο με το γρανάζι Η2 και γραναζωμένο με οδοντοτόν τροχόν G2
I1 και I2 = Γρανάζια μονταρισμένα στην ίδιαν άτρακτο με κέντρο Ι τα οποία ρυθμίζουν την κίνηση του μικρού δείκτη Ζ1.
Εγγραφές/Σύμβολα στο κάτω μέρος της σελίδας του σχεδίου
ZO = Δείκτης στην οθόνη (κύκλο τετραετίας) δια την ένδειξη έναρξης Ολυμπιακών αγώνων
SP-KU = Αυλακώσεις από 5 ελικοειδείς καμπύλες στο άνω ήμισυ της οπίσθιας όψης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων. Εντος των αυλακώσεων ολισθαίνει (και οδηγείται υπό τούτων) ένας κόνδυλος, όστις συγκρατεί τον δείκτη και ρυθμίζει την κίνησήν του στην οθόνη του Ημερολογίου του Μήτωνος των 19 ετών.
Οι αυλακώσεις χωρίζουν (διαμορφώνουν) στην σταθερή πλάκα 5 στεφάνες και κάθε στεφάνη (των 360ο) είναι διαιρεμένη σε 47 ίσα τόξα, δηλ συνολικά σε 235 ίσα τόξα, αριθμός όστις αντιστοιχεί στους 235 Συνοδικούς Μήνες (του Ημερολογίου του Μήτωνος)
ZN= Δείκτης (έμπροσθεν της οθόνης) του Ημερολογίου του Μήτωνος κύκλου 19 ετών. Στηρίζεται σ’ έναν κόνδυλον όστις ολισθαίνει (κατά την διάρκεια της πριστροφής της ατράκτου Ν) εντός των ελικοειδή αυλακώσεων SP-KU της σταθερής πλάκας.
N1= Τελευταίο γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την περιστροφική κίνηση του δείκτη ΖΝ, γραναζωμένο με τροχόν Ο2.
O1 και O2 = Γρανάζια της κινηματικής αλυσίδας δια την κίνηση του δείκτη ΖΝ, σταθερά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Ο τροχός Ο1 γραναζώνει με τροχόν Μ2.
E5 = Γρανάζι της 2ης κινηματικής αλυσίδας του Σύνθετου-Γραναζωτού-Πλανητικού-Διαφορικού μονταρισμένο στο κάτων άκρο της ατράκτου Ε (στο άνω άκρο της η άτρακτος φέρει το γρανάζι Ε1 το οποίο γραναζώνει μετον τροχόν Β4). Ο τροχός Ε5 είναι ο ένας τροχός ήλιος του 3άτρακτου-5τροχου-απλού-γραναζωτου-πλανητικού-Διαφορικού με τον βασικόν λόγον στροφών μείον ένα (io = -1). Τα γρανάζια με την πυκνήν ισκίωσην αποτελούν συστατικά μερη του Σύθετου-Γραναζωτού-Πλανητικού-Διαφορικού.
E2ii = Αποτελεί τον δευτερον τροχόν Ηλιον του 3άτρακτου-5τροχου-απλού-γραναζωτου-πλανητικού-Διαφορικού
E2i = είναι η προέκταση του γραναζιού E2ii, δηλ. τα δύο γραναζια έχουν την ίδια διάμετρο, τον ίδιον αριθμόν οδόντων και ίδιο μόντουλο, μονταρισμένα στην ίδιαν άτρακτον και σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο και περιστρέφονται ομού με την ατρακτον Ε.
E3 = Γρανάζι μονταρισμένο στην περιφέρεια του Φορέα πλανητών Φ, περιστρέφεται δηλ με τον αριθμόν στροφών του φορέα πλανητών. (Ιδε αριθμητικές τιμές στο κείμενο της ευρεσιτεχνίας). Είναι γραναζωμένο με τον τροχόν F1, το οποίο μεταφέρει την κυκλική κίνηση στους δείκτες
του κάτω ήμιση της οπίσθιας όψης
B = Είναι η κεντρική άτρακτος, η οποία διέρχεται μέσα από την οπήν της σωληνωτής ατράκτου ΒΜ και μεταδίδει την κίνηση στην κινηματικήν αλυσίδαν δια την περιστροφή του δίσκου Σελήνης V2
B5= Γρανάζι μονταρισμένο στο κάτω άκρο της ατράκτου ΒΜ. Πληρεί (εκτελεί) δύο καθήκοντα:
Λαμβάνει την κίνησην από την 1ην κινηματικήν αλυσίδαν (Β2-C1-C2-D1-D2) του Σύνθετου Πλανητικού Διαφορικού και την μεταδίδει δια την ρύθμιση της κίνησης του Δίσκου Σελήνης V2,
και το δεύτερο καθήκον είναι να αλλάξει την φοράν περιστροφής (δίχως αλλαγή του αριθμού στροφών) και να μεταδώσει την περιστροφική κίνηση στον τροχόν ήλιον E2ii.
E4 = είναι το μεγαλύτερο από τα δύο γραναζια μονταρισμένα στην περιφέρεια του φορέα Πλανητων Φ του 3άτρακτου-5τροχού-απλού-πλανητικού-διαφορικού, είναι γραναζωμένο με τον τροχόν Q1 και με την συνεχόμενη κινηματική αλυσίδα ρυθμίζει την περιστροφική κίνηση του κεντρικού Δίσκου HG στην εμπρόσθιαν όψην του Μηχανισμού.
F1 και F2 = Σταθερά μεταξύ τους συναρμολογημένα γρανάζια της κινηματικής αλυσίδας με κέντρο F, η οποία ρυθμίζει την περιστροφικήν κίνησην των δεικτών ΖΙ και ZG.
G1 και G2= Σταθερά μεταξύ τους συναρμολογημένα γρανάζια της κινηματικής αλυσίδας με κέντρο G, η οποία ρυθμίζει την περιστροφικήν κίνησην των δεικτών ΖΙ και ZG.
H1 και H2= Σταθερά μεταξύ τους συναρμολογημένα γρανάζια της κινηματικής αλυσίδας με κέντρο Η, η οποία ρυθμίζει την περιστροφικήν κίνησην των δεικτών ΖΙ και ZG.
I1 = Τελευταίο γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την ρύθμιση της κίνησης του δείκτη ΖΙ
I2= Γρανάζι μονταρισμένο στην ίδια άτρακτο όπως το I1 και περιστρεφόμενο με τον ίδιον αριθμόν στροφών, μεταδίδει την κίνησην στο γρανάζι Η3 και συμβάλλει στη ρύθμιση της κίνησης του δείκτη ZG.
H3= Οδοντοτός τροχός γραναζωμένος με Ι2.
H4= Γρανάζι σταθερά συνδεδεμένο με τον τροχόν Η3, μεταδίδει την κίνηση στο γρανάζι G3
G3= Είναι το τελευταίο γρανάζι της κινηματικής αλυσίδας δια την ρύθμιση της κίνησης του δείκτη ΖG.
ZG= Δείκτης δια την ένδειξη των προβλεπομένων εκλείψεων Ηλίου και Σελήνης στηριζόμενος σε Κόνδηλον όστις ολισθαίνει στις 4 ελικοειδείς αυλακώσεις, οι οποίες διαχωρίζουν 4 ελικοειδείς Στεφάνες στην σταθερή πλάκα. Οι στεφάνες είναι διαιρεμένες σε 223 κυκλικά τόξα, τα οποία αντιστοιχούν στους 223 Συνοδικούς μήνες του Κυκλου Σάρος. Ο δείκτης ZG εκτελεί 4 πλήρεις στροφές σε 18 έτη.
ZI= Μικρός δείκτης δια την ένδειξη της διάρκειας και του τέλους ενός Συνοδικού Μήνα. Χρησιμεύει σε συνδιασμό με τον δεικτη ZG δια την πρόβλεψη των εκλείψεων Ηλίου και Σελήνης.
Περιγραφή και εξηγήσεις στις εσωτερικές γραναζωτές κινηματικές αλυσίδες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων
Μεταφέρει την κίνηση από την άτρακτο του Ημεροδείκτη του Ωρολογίου στον μεγάλο κεντρικό τροχό Ηλίου Β1 έτσι ώστε ο Τροχός Β1 να εκτελεί 1 στροφή σε 365,24667 ημέρες.
Η μία περιστροφή του τροχού Β1 μεταδίδεται με αυτήν την κινηματικήν αλυσίδα στη κυκλική sτεφάνη JR της εμπρόσθιας όψης με τα ονόματα των 12 Μηνών του Αιγυπτιακού Ημερολογίου, έτσι ώστε και η στεφάνη να εκτελεί 1 πλήρη στροφή σε 365,24667 ημέρες.
Από το γραναζι Β2 μονταρισμέννο στην άτρακτο του τροχού Ηλίου Β1 μεταδίδεται με αυτήν την κινηματικήν αλυσιδα η μία στροφή στο έτος στον δείκτη Ν του Ημερολογίου
του Μήτωνος κύκλου 19 ετών. Ο δείκτςη Ν εκτελεί 5 στροφές σε 19 έτη.
Και αυτή η κινηματική αλυσίδα ξεκινά με το γρανάζι Β2 και χαμηλώνει την μίαν στροφήστο έτος, σε 1 στροφή στα 4 έτη, την οποίαν εκτελεί ο δείκτης ΖΟ.
Και αυτή η κινηματική αλυσίδα ξεκινά με το γρανάζι Β2, το οποίο εκτελεί μία περιστροφή στο έτος και οδηγεί στη ρύθμισην της κίνησης του δεξιόστροφα περιστρεφόμενου Δίσκου V2 ενδείξεων των 4 φάσεων της Σελήνης στην εμπρόσθιαν όψην, στην υλοποίηση των 13,36842105 Αστρικών μηνών δηλ της ένδειξης των 13 Πανσελήνων στο τροπικό έτος,
Και αυτή η κινηματική αλυσίδα ξεκινά με το γρανάζι Β2, το οποίο εκτελεί μία περιστροφή στο έτος και αποτελεί την 1ην κινηματικήν αλυσίδα του Σύνθετου Πλανητικού Διαφορικού.
Χρησιμεύει δια την εισαγωγήν των ήδη υπολογισθέντων στροφών/έτος 13,36842105 στον τροχόν ήλιον E2i του 3άτρακτου-5τροχου-απλού-πλανητικού-Διαφορικού, όπου το γρανάζι Β5 χρησιμεύει μόνο στην άλλαγή φοράς περιστροφής. Η γραμμή (παύλα) μετά το E2i σημαίνει ότι η κινηματική αλυσίδα συνεχίζεται.
Πρόκειται για την 2ην κινηματικήν αλυσίδα του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού με μόνο δύο γρανάζια και χρησιμεύει αφ’ ενός στην αλλαγή φοράς περιστροφής του γραναζιού Β4 και αφ’ ετέρου στην εισαγωγή της μίας στροφής στο έτος στον άλλον τροχόν ήλιον δηλ στον Ε5 του 3άτρακτου-5τροχου-απλού-πλανητικού-Διαφορικού .
Στην περιφέρεια του φορέα Πλανητών (αντί επί της ατράκτου) έχουν μονταρισθεί τα δύο γρανάζια Ε3 και Ε4 δηλ. οι κατασκευαστές του Μηχανισμού δεν χρησιμοποίησαν την άτρακτο (δια οικονομικούς λόγους παραιτήθησαν από την χρήσην της ατράκτου) του φορέα πλανητών.
Το 3άτρακτο-5τροχο-απλό-Πλανητικό-Διαφορικό έχει βασικό λόγον στροφών μείον ένα (io = -1). Οι με τους τροχούς ηλίους Ε2ιι και Ε5 εισερχόμενες στροφές προστίθενται αλγεβρικά όπερ σημαίνει ότι επειδή έχουν διαφορετικό πρόσημο (η μία είναι δεξιόστροφη και η άλλη αριστερόφορη) αφαιρούνται και το αποτέλεσμα της αφαίρεσης διαιρεμένο δια (2) δύο εξέρχεται με τον φορέα πλανητών Φ.
Ο φορέας Πλανητών Φ εκτελεί λοιπόν (13,36842105 - 1)/2 = 6,184210525 στροφές στο έτος και το αποτέλεσμα χρησιμεύει δια την ρύθμισην (κίνησην) των δεικτών (Ημερολογίου) ΖΙ και ΖGκαι δια την ρύθμισην (κίνησην) του κεντρικού δίσκου ΗG με την απεικόνιση του νυκτερινού Ουράνιου θόλου στην εμπρόσθιαν όψην.
Αυτή η κινηματική αλυσίδα ξεκινά από τον μεγάλον οδοντοτόν τροχόν Ε4 του φορέα πλανητών (με τους 223 οδόντας) και μεταδίδει την περιστροφική κίνηση στον κεντρικόν Δίσκο ΗG στην εμπρόσθιαν όψην ανυψώνοντας τις στροφές, έτσι ώστε ο Δίσκος ΗG να εκτελεί 366,24667 στροφές στο τροπικό έτος.
Αυτή η κινηματική αλυσίδα ξεκινά από τον μικρότερον οδοντοτόν τροχόν Ε3 του φορέα πλανητών (με τους 192 οδόντας) και ρυθμίζει την περιστροφική κίνηση του μιρού δείκτη ΖΙ δια την ένδειξη της διάρκειας του Συνοδικού μήνα.
Και αυτή η κινηματική αλυσίδα ξεκινά από τον μικρότερον οδοντοτό τροχόν Ε3 του φορέα πλανητών (με τους 192 οδόντας) και χρησιμεύει στην ρύθμιση της κίνησης του δείκτη ZG στην οθόνη δια την ένδειξη των προβλεπομένων εκλείψεων Ηλίου και Σελήνης.
Ο δείκτης ZG εκτελεί 4 στροφές σε 18 έτη.
![]() |
|
Mechanismus von Antikythera (57) Hauptanspruch: Das Gerät zur Simulation der astronomischen Phänomene basiert auf die als "Mechanismus von Antikythera" bekannten Fragmente, mit einem Planetarium, einem altägyptischen Kalender an der Frontseite, einen altgriechischen (Metonischen) Kalender der 19 Jahre Zyklus der 6940 Tagen verteilt in 235 (synodischen) Monaten, einen Kalender für die Olympischen Spiele, enthalten in der oberen Hälfte der Rückseite, während in der unteren Hälfte der Rückseite einen Kalender für die Sonne und Mondeklipsen enthält und ist dadurch gekennzeichnet, daß 1.1 alle an die Front- und Rückseite sichtbar bewegliche/ rotierende Teile (Zeiger, Scheiben, Ringe) zur Simulation der himmlischen Phänomene seitens einer Uhr mit 24 Isimeria Stunden (an die Frontseite) betrieben und mittels eines Zweiwelligen-Zusammengesetzten-Zahnrad-Planeten-Getriebes und von den dort startenden Zahnradketten, synchronisiert werden. 1.2 innerhalb des zweiwelligen zusammengesetzten Planetengetriebes ein 3welliges-5rädriges-einfaches-Planetengetriebe mit Grundübersetzung i0 = —1 enthalten ist. 1.2.a. Das einfache-3wellige-5rädrige-Zahnradplanetengetriebe besteht aus den Sonnenrädern E2i, E2ii und E5, aus den Planetenrädern K1 und K2,... |
ΣΥΓΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ Περιεχομένου Ευρεσιτεχνίας "Μηχανισμός των Αντικυθήρων"
Δρ. Μηχ/γος Μηχ/κός Θεόδωρος Ανδρ. Σαρτώρος
Ο Γραναζωτός Υπολογιστής των Αντικυθήρων είναι μία Συσκευή Τεχνολογίας αιχμής της εποχής ακμής του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού (περίπου 120 - 140 π.σ.χ. = πριν
την σημερινήν χρονολόγησην) και φέρει την σφραγίδα του Μηχανικού ΑΡΧΙΜΗΔΗ, του Αστρονόμου ΙΠΠΑΡΧΟΥ και του Μαθηματικού ΔΙΟΦΑΝΤΟΥ.
Η ακρίβεια Παραγωγής και Συναρμολόγησης όλων των εξαρτημάτων είναι του σημερινού δέκατου χιλιοστού (περίπου 52 γρανάζια διαστάσεων απο 14 έως 126 χιλιοστά).
Η ακρίβεια Παραγωγής και Συναρμολόγησης απαιτεί Εργαλειομηχανές ακριβείας (Τόρνους και Φρέζες) ως επίσης καί όργανα μέτρησης και διαίρεσης του κύκλου σε οποιονδήποτε αριθμόν όπως π.χ. 223 οδόντες σε δίσκο διαμέτρου 126 χιλιοστών του σημερινού μέτρου.
Οι αριθμοί οδόντων των γραναζιών του Μηχανισμού Αντικυθήρων όπως 223, 127 (και άλλοι) είναι Πρωτοι Αριθμοί (διαιρούμενοι μόνο από την μονάδα και τον εαυτόν τους)
και δεν μπορούν να σχεδιασθούν με χάρακα και διαβήτη ούτε να κοπούν με ένα κοπίδι και ένα σφυρί. Εδώ έγκειται ενα χονδροειδές σφάλμα ξένων και ελλήνων ερευνητών.
Οι Αρχαίοι Ελληνες είχαν λοιπόν τους λεγόμενους σήμερα „Διαιρέτες Γενικής Χρήσης“
Ο Υπολογιστής ελάμβανε την κίνησην από ένα "Υδραυλικό Ωρολόγιο ακριβείας",
με ένδειξη "Ωρών Ισημερίας" (όπως τα σημερινά Ωρολόγια, Ωρες Ισημερίας περιγράφει ο "ΟΜΗΡΟΣ" και χρησιμοποίησε ο "ΠΥΘΕΑΣ" ο Μασσαλιώτης στα ταξίδια του στον Βόρειο Ατλαντικό τον 4ον αιώνα π.σ.χ.) και διέθετε επίσης έναν "Ημεροδείκτην".
Υλοποιεί τις ευρεσιτεχνίες του αρχαίου Ελληνα Αστρονόμου Ιππαρχου (όπως την "Στερεογραφικήν Προβολήν του Ουράνιου Θόλου" και του κύκλου της Εκλειπτικής του Ηλίου στο επίπεδο του Ουράνιου Ισημερινού) ως επίσης και τις από αυτόν μετρηθείσες
τιμές διάρκειας του Τροπικού έτους δηλ. ένα κεντρικός τροχός Β1 υλοποιεί 1 στροφή σε 365,246667 Ημέρες, και της διάρκειας της καθημερινής αριστερόφορης περιστροφής της Σφαίρας των Απλανών Αστρων σε 23 Ωρες, 56 πρώτα λεπτά και 3,46 δεύτερα λεπτά δηλ. προσομοίαζε την Αστρονομικήν Ωραν, την Αστρονομικήν Ημέραν και το Αστρονομικό έτος των 366,246667 Ημερών.
Και όλες τις τιμές με ακρίβεια 8 ψηφίων μετά το κόμμα, αν και οι αρχαίοι Ελληνες δεν είχαν δεκαδικούς αριθμούς αλλά μόνο κλάσματα (365 + ½ -1/33 = 365,246667)
Η συσκευή έδειχνε με μετατοπιζόμενη καρφίδα με "ομοίωμα Ηλίου" την καθημερινήν θέση του Ηλίου στον Ζωδιακόν Κύκλον και ήτο σχεδιασμένη σύμφωνα με το Γεωκεντρικό Πλανητικό Σύστημα.
Περιλαμβάνει ένα Σύνθετο-Γραναζωτό-Πλανητικό-Διαφορικό, με οδοντομετρική σχέση Δ = - 1, σχεδιασμένο από τον Αρχιμήδη (περίπου 230 π.σ.χ.), και είναι μέχρι σήμερα μοναδικό στον κόσμον.
Η μοναδικότης του γραναζωτού Μηχανισμού των Αντικυθήρων έγκειται στο γεγονός ότι ήτο σε θέση να εκτελέσει αλγεβρικές πράξεις Πρόσθεσης, Αφαίρεσης, και Διαίρεσης, δηλ. ήτο ένας Υπολογιστής, και μπορούσε να υπολογίσει και να δείξει τους 12,36842105 Συνοδικούς μήνες που περιλαμβάνονται σ’ ένα τροπικό έτος.
Ολοι οι μέχρι τούδε μελετητές του Μηχανισμού δεν αναγνώρισαν το Σύνθετο-Γραναζωτό- Πλανητικό-Διαφορικό ούτε τις αλγεβρικές ικανότητές του και παρουσιάζουν εσφαλμένα ομοιώματα.
Η συσκευή μπορούσε επίσης να υπολογίζει και να δείχνει τους 13,36842105 Αστρικούς Μήνες του Τροπικού έτους.
Μπορούσε δηλ. με έναν περιστρεφόμενον δίσκο όπισθεν ενός παραθύρου να προσομοιάζει τις 4 Φάσεις της Σελήνης και τις 13 Πανσελήνους στο τροπικό έτος στην εμπρόσθιαν όψην του κυτίου.
Προσομοίωση φάσεων Σελήνης ευρίσκομε σε Ωρολόγια της εποχής της Αναγέννησης στην Δυτική Ευρώπη.
Περιελάμβανε δύο Ημερολόγια: Αιγυπτιακό και Ελληνικό
Το μέν ένα στην εμπρόσθιαν όψην με μίαν περιστρεφόμενην κυκλικήν στεφάνην, η οποία εκτελούσε μία περιστροφή σε 365,246667 Ημέρες στο έτος, διαιρεμένη σε 365 μικρά τόξα που αντιστοιχούσαν σ’ ένα Αιγυπτιακό Ημερολόγιο με τις 365 Ημέρες σε 12 μήνες (με τα ονόματα των 12 Αιγυπτιακών μηνών) όπου κάθε μήνας είχε 30 ημέρες και συμπληρώνετο το Ηλιακό έτος με "5 Επαγώμενες Ημέρες" και έδειχνε με μία εγκοπή/γραμμή στην σταθερήν πλάκα την ημέρα και μήνα στην οποίαν ζούσαν.
Το "Ελληνικό Ημερολόγιο" ήτο στην οπίσθιαν όψην του κυτίου του Μηχ/σμού καλούμενο του "Μέτωνος" (Αθηναίου Αστρονόμου 432 π.σ.χ.) ή της 19-ετηρίδος, ήτο μεν ακριβέστερο αλλά και πολυπλοκώτερο του Αιγυπτιακού. Ξένοι μελετητές (Γάλλοι, Γερμανοί) ισχυρίζοντο ότι λόγω πολυπλοκότητος ένα τέτοιο Ημερολόγιο δεν είχε κατασκευασθεί ποτέ.
Περιελάμβανε έναν κύκλον 19 ετών με 6940 Ημέρες κατανεμημένες σε 235 Συνοδικούς Μήνες, σε 5 ομόκεντρες έλικες δηλ. ο Δείκτης του Ελληνικού Ημερολογίου ακολουθούσε τις ελικοειδής αυλακώσεις στην επιφάνεια της πλάκας) και εκτελούσε 5 στροφές σε 19 έτη. Εδω η διαφορετική διάρκεια του κάθε μήνα εδείχνετο με μία εγγραφή (κατω από καθε τόξο) ποία ημέρα ήτο ΕΞΑΙΡΕΣΙΜΗ.
Τα σε θραύσματα απο τον Κον Jones διαβασθέντα ονόματα των μηνών του Ελληνικού Ημερολογίου ανταποκρίνονται στο Κορινθιακό Ημερολόγιο (η Συρακούσα στη Σικελία, πατρίδα του Αρχιμήδη, ήτο κορινθιακή αποικία). Η Πυθία ειχε κολλησει το παρατσούκλι στους Κορίνθιους "Χοινικόμετρες" δηλ. κωλοβελόνηδες, ικανούς να περάσουν καμήλα από την τρύπα βελονιού.
Υπήρχε επίσης και ένδειξη του Ημερολογίου του Καλίππου των 4 * 19 = 76 ετών και
ετσι ο Μηχανισμός επετύγχανε μεγαλύτερη ακρίβεια στην προσομοίωση των 76 ετών.
Στο κάτω μέρος της οπίσθιας όψης του Μηχ/σμού Αντικ/ρων υπήρχαν 4 ομόκεντρες έλικες διαιρεμένες σε 223 ίσα τόξα και περίπου σε κάθε 5ο ή 6ο τόξο υπήρχαν εγγραφές και εξηγούσαν πότε πρόκειται να γίνει έκλειψη Ηλίου (Εγγραφή Η) ή Σελήνης (Εγγραφή Σ) δηλ. υλοποιούσε τον λεγόμενον Χαλδαϊκόν κύκλον ή Κύκλος του Σάρος.
Εδω ο Δείκτης του κύκλου Σάρος εκτελούσε 4 στροφές σε 18 έτη.
Εσωτερικά των ελικοειδών αυλακώσεων του κύκλου Σάρος υπήρχε και ενας μικρός
δείκτης ο οποίος εδειχνε την διάρκεια του Συνοδικού Μήνα.
Ελικες σε διασωθέντας μαρμάρινους κίονες υπάρχουν (στην Μ. Ασία δηλ. Εφεσσο, Πέργα Παμφυλίας, και Καρχηδόνα στη Β. Αφρική) και μαρτυρούν την τεχνολογια του 5ου και 4ου αιώνα π.σ.χ., ατράκτους ή έμβολα με ελικοειδή σπειρώματα και περικόχλια, όπως αυτό που χρησιμοποιείται στην πρέσσαν ελαιών υπήρχαν ήδη από τον 6ον αιώνα π.σ.χ.
Στην επρόσθια όψη και δίπλα στο Ωρολόγιο υπήρχε παραθυράκι δια την ένδειξην
της Ημέρας της 7-ήμερης εβδομάδος (στο παραθυράκι εμφανίζετο η εικόνα ενός Θεού/Πλανήτη) .
Στο κάτω αριστερό μέρος της εμπρόσθιας όψης δηλ στο "Παράπηγμα" αναγιγνώσκοντο Πληροφορίες δια τις εποχές και ώρες όπου ανατέλλουν και δύουν διάφοροι αστερισμοί
και πλανήτες (δηλ. πληροφορίες δια τους ναυτιλόμενους, δια καιρούς και ανέμους).
Τις λύσεις των δύσκολων Μαθηματικών προβλημάτων όλων των γραναζωτών κινηματικών αλυσίδων και του Σύνθετου Γραναζωτού Πλανητικού Διαφορικού μπορούσαν οι αρχαίοι Ελληνες Μηχανικοί (δηλ. οι επονομαζόμενοι ΣΦΑΙΡΟΠΟΙΟΙ) να τις εύρουν στα 13 Βιβλία Αριθμητικής του Διοφάντου.
Πιθανώς περιελάμβανε στην εμπρόσθια όψην και ένα Αναφορικό Ωρολόγιο, το οποίο έδειχνε την διαρκεια της ημέρας διαιρεμένη σε 24 ώρες και διάρκεια της ώρας ανάλογα με την εποχήν (το χειμώνα η διάρκεια Ωρών ήτο μικρότερη και το Θέρος ήτο μεγαλύτερη).
Το Υδραυλικό Ωρολόγιο, το οποίο έδινε κίνηση μέσω μιας οδοντοτής κινηματικής αλυσσίδας στον μεγάλο τροχό Β1 (ο οποίος προσομοίαζε την κίνηση του Ηλίου) δεν είναι αντικείμενο της παρούσης έκδοσης.